S5001393

Prowadzenie niewidomego

Zabawa przeznaczona jest dla dzieci od lat ośmiu. Potrzebne jest duże pomieszczenie; w razie potrzeby należy ustawić kilka przeszkód.

• Dzieci dobierają się w pary. Jedna z osób w parze zamyka oczy, a jej parmer prowadzi ją przez pomieszczenie. Po upływie określonego czasu (dwie do czterech minut) następuje zmiana ról. Należy wybrać jakiś odcinek drogi, która może prowadzić również poza pomieszczenie.

• Można ustawić na wybranej drodze stacje ze szczególnymi wrażeniami dotykowymi, słuchowymi i zapachowymi. Należałoby wtedy przygotować odpowiednie przedmioty: np. wypełnione różnymi materiałami woreczki do dotykania, próbki zapachowe, można też pomyśleć o zmianie podłoża (dywan, papier, żwir, styropian, blacha, tektura itd.).

Wskazówki pedagogiczne

-y Ta osoba, która w parze prowadzi partnera, jest odpowiedzialna za jego bezpieczeństwo. Koniecznie należy zwracać uwagę na przeszkody.

-y Stopień trudności zwiększa się, gdy osoba prowadzona dotykana jest przez innych na różne sposoby; objęcia ramionami, złapanie za barki, dotknięcie ramion, złapanie za palce czy za końcówkę palca wskazującego, pomachanie ręką przed twarzą prowadzonego itd.

-y Po zakończeniu ćwiczenia należy postawić uczestnikom następujące pytania:

Jak byłeś prowadzony? Dałeś się prowadzić?

Czy nie widząc, zachowałeś orientację? Jak to zrobiłeś? Czego doświadczyłeś jako niewidomy?

Huśtawka rozluźniająca

Ćwiczenie przeznaczone jest dla dzieci od lat ośmiu, a najlepiej przeprowadzać je w grupie dziewięcioosobowej. Potrzebne będą koc i ewentualnie muzyka.

• Ośmioro dzieci ustawia się wokół koca. Jedno dziecko kładzie się na nim na wznak. Pozostałe łapią równocześnie za brzegi koca i podnoszą leżące dziecko, ostrożnie je huśtają, noszą po pomieszczeniu i powoli kładą z powrotem. Dziecko w kocu decyduje, jak ma być huśtane. Całości może dopełnić muzyka.

Wskazówki pedagogiczne:

Takie ćwiczenie można przeprowadzić tylko w spokojnej i zrelaksowanej atmosferze.

| H zakończeniu ćwiczenia należy postawić uczestnikom następujące pytania:

Jak odbierasz ten eksperyment⁷

Jak się czułeś? Czy czułeś się bezpieczny?

Jak się czułeś, huśtając inne dziecko?

Co zaobserwowałeś?

Wybuch wulkanu

W tej zabawie dzieci dzielą się na grupy czteroosobowe. Każda z nich otrzymuje po cztery nadmuchane balony; zabawa przeznaczona jest dla dzieci od ok. dziesiątego roku życia.

j Uczestnicy tworzą czteroosobowe zespoły i ustawiają się w ciasnym kole. Obejmują się ramionami, prawie stykając się biodrami. Stojąc tak ustawieni, przypominają wulkan. Pomiędzy stopami gotuje się lawa: cztery nadmuchane ba-