Scan10028 (7)

więc każdą literę oddzielnie. Nadmierne napięcie mięśni powoduje Dzie* szybkie zmęczenie. Pisanie jest u nich czynnością słabo zautomaty-1 nk - ro zowaną. Dysgraficy nie utrwalają struktur graficznych poszczegól- i p, nych wyrazów, có może być powodem popełniania błędów ortogra- —oołlb ficznych w znanych nawet słowach lub zapisywania tych pojęć za każdym razem inaczej. Przy bardzo nasilonej dysgrafii pismo jest cał-ko wicie nieczytelnej    pg

Darda

pnne

kpmas* W Bar*

W klasie drugiej i trzeciej wśród uczniów nadpobudliwych psycho- ■ ruchowo jest 63,8% dzieci z różnymi nierównomiernościami w róz-1 woju ruchowym. Występuje u nich częściej wzmożone napięcie mię- ■ śniowe, częste są współruchy oraz poważne trudności W koordyna- ■ cji statycznej, rzadziej dynamicznej całego ciała. Dzieci te cechuje ■ zwykle pewna niezręczność manualna - brak precyzji przy zachowa- ■ nej szybkości.

■kh nil Krzeń

/zjcolei zaburzenia percepcji wzrokowej ujawniają się przede I wszystkim w trudności subtelnego różnicowania wzrokowego Tym I dzieciom obraz się nie wyodrębnia i gorzej go zapamiętują W rysun- 1 ku zauważamy ubóstwo treści, schematyzm. Schemat ten jest bardzo | wypracowany, lecz dziecko, rysując, opiera się hardziej na swej wie- | dzv o przedmiocie niż na spostrzeżeniach, zwykle powielając opraco-wane wzory. Zaburzenia percepcji wzrokowej przejawiają się również jako trudności w odwzorowywaniu układów przestrzennych podczas zabaw konstrukcyjnych. Struktura budowli Wznoszonych przez te dzieci jest prymitywna. Chętnie manipulują klockami, piętrzą w różny sposób. Nie potrąfią jednak projektować, bo brakuje im umiejętności wyobrażenia struktury budowli. Gdy mają konstruować według wzoru lub wymyślonego planu, zwykle szybko się zniechęcają. Bardzo często ojciec musi odczytać rysunki budowli z klocków typu lego.

[Dzieci z zaburzeniami wzrokowymi analizy (rozkładania) i svnte-zoskładanialjhaTa~W śżkólć tfUdftości w początkowej fazie czytania 1 i pisania, głównie w rozpoznawaniu abstrakcyjnych kształtów. | Próbuia ukonkretnić symbole nazywając trójkąt daszkiem, literę „o” 1 jajem, „e” pętelką, „H” drabiną, „I kijkiem, cyfrę „2” łabędziem czy |

„4” odwróconym krzesełkiem. Mają trudności z liczbami, figurami ge- ' ometrycznymi, literami — zwłaszcza w różnicowaniu podobnych kształtów, np.: a ~ o, w - m - n - u, h - k, p - b - d - g, s - c,

1 -1 -1, u - y. Znam dziewczynkę, która w klasie piątej, by przywołać sobie obraz wzrokowy litery mylonej z „b”, mówiła „d” jak „dom”, pisząc np. słowo „moda”.

20