skanuj0008 (385)

-wyeliminowanie indywidualnej oceny tempa pracy ,

-możliwość sm/ĘĘ0jgm^o zaprojektowania, a w następstwie iówmeilpB|||fli prze-strzegania przez robotników racjonalnych metod pracy.

Jednak stosowanie tej metody jęst bardzo pracochłonne* szczególnie przy niższych typach produkcji. Zaczęto więc poszukiwać innych pochodnych form mniej pracochłonnych. Oparto się na następujących spostrzeżeniach:

-    istnieją sekwencje ruchów które tworzą logiczną całość, np. sekwencja wziąć składa się z ruchów: sięgnąć, chwycić , puścić.

-    dość częste występowanie pewnych ruchów lub ich sekwencji,

-kasowanie się błędów czasu przy składaniu ruchów,

Spostrzeżenia te pozwoliły na opracowanie różnych odmian i form pochodnych MTM. Nowe formy budowy    dwóch zasadniczych kierunkach:

1]    scalania- tj. budowy MTM-2 na podstawie sekwencji, MTM-3 na podstawie elementów piaćpłM,

2]    upraszczania tj. budowy MTM uproszczonych głównie przez zmniejszenie liczby Rodzajów ruchów.

Ogólna charakterystyka grup metod jest podana w tabl. 6.1.

Tabl. 6Jl. formy pochodne MTM.

Formy metod MTM	\ $topień podziału pracy	Czas wyk. Działań	Typ prod.
MTM 1.	ruchy	do 0.5 min.	Masowa
MTM 2, BMP, TMC. MSD,	sekwencje ruchów	0,5-5min.
MTM 3, AMP, UMP	czynności	5-3 Omiń.
M TM 4	operacie proste	0.5- 30 h
MTM 5	operacje, procesy	0,5—30 h

Charakteryzując ogólnie metody MTM, trzeba zwrócić uwagę na następujące ich zalety: -stanowią jednolitą podstawę wymiarowania pracy,

-cechują się prostą budową dużą dokładnością i równomiernością napięcia normatywów czasu,

-eliminują kłopotliwą ocenę tempa pracy i zmniejszają pracochłonność opracowywania Norm pracy w porównaniu z pomiarami chronometrażowymi,

-pozwalająna sporządzenie normatywów czasu o dowolnym stopniu scalenia, -ułatwiają racjonalizowanie sposobów wykonania pracy, organizacji pracy, konstrukcji narzędzi i wyrobów.

Cechą charakterystyczną wszystkich normatywów i norm czasu opracowanych za pomocą metody MTM jest to, że zawierają one dokładny opis warunków wykonania pracy ( rozplanowanie stanowiska roboczego, metodę pracy ), do których odnosi się ustalony czas.