skanuj0031 (32)

4.3. Turystyka ekologiczna (ekoturystyka) 133

tourism for Pondicherry. Ousteń & Bahour lakes and Coastal mangroves 2009], jak również Kolumbia, w której występuje ok. 1700 gatunków ptaków [Birds. Colombia bez roku wydania].

4.3.2. Turystyka ekologiczna w koncepcji turystyki zrównoważonej

Występowanie bardzo ścisłych związków między turystyką ekologiczną a turystyką zrównoważoną jest oczywiste. Wystarczy wspomnieć, że przed wejściem do języka używanego przez naukowców i innych ekspertów, jak również polityków oraz dziennikarzy, zwrotu „turystyka zrównoważona” w potocznym użyciu było określenie „ekoturystyka”, która w powszechnym odczuciu przez zwykłych ludzi była najczęściej kojarzona z zainteresowaniem turystów przyrodą, a zwłaszcza przyrodą nieożywioną. W tym rozdziale wobec tego pominięto wykazywanie, iż koncepcja turystyki zrównoważonej zakłada dbałość o biotyczne środowisko przyrodnicze. W zamian postanowiono szerzej zająć się kwestią, w jaki sposób rządy państw i władze lokalne różnego szczebla widzą w tak rozumianej turystyce ekologicznej czynnik rozwoju zgodnego z zasadami rozwoju zrównoważonego.

Już na wstępie należy stwierdzić, że w niektórych krajach turystyka ekologiczna jest najważniejszą formą turystyki przyjazdowej i przynosi znaczne dochody. Dotyczy to przede wszystkim państw afrykańskich. Jak podaje A. Spenceley [2006,652], w Zimbabwe dochody związane z turystyką ekologiczną (nazywaną przez tę autorkę naturę tourism) wynosiły 77,9% wszystkich dochodów z tytułu turystyki, a w Republice Południowej Afryki 50,3%. Jednocześnie w podanych krajach osoby uprawiające turystykę ekologiczną stanowiły odpowiednio 76,0% i 78,9% wszystkich przyjeżdżających⁵² (fot. 23 na wkładce).

Państwem, w którym od pewnego czasu turystyka ekologiczna zaczyna być spostrzegana jako ważny czynnik rozwoju jest Chińska Republika Ludowa⁵³. Jak podają K. Lindberg i in. [2003,111], w okolicach znajdującego się w południowej części kraju rezerwatu biosfery UNESCO obejmującego góry Dinghushan (1133 km², prowincja Guangdong, utworzono go w 1979 r. w pobliżu miasta Zhaoąing) w krótkim czasie powstało 500 miejsc pracy związanych bezpośrednio z obsługą odwiedzających ten rejon turystów. Podobne zjawisko wystąpiło w rejonie rezerwatu w górach Changbaishan w prowincji Jilin (1965 km², na pograniczu z Koreańską Republiką Ludowo-Demokratyczną, gdzie te same góiy noszą nazwę Baekdu), który już pod koniec lat 90. XX w. był od-

⁵²    Stosunkowo niższe dochody z turystyki ekologicznej w Republice Południowej Afryki niż w Zimbabwe (w porównaniu z udziałem nature-ońented tourists w ogólnej liczbie turystów) można wyjaśnić tym, iż w Republice Południowej Afryki jest dobrze rozwinięta turystyka biznesowa oraz kongresowa (tzw. turystyka MICE - meeftngs/spotkania, incentives/wyjazdy, conventionslkonferencje, exhibitions/wy-stawy), które przynoszą bardzo duże dochody, a które w Zimbabwe praktycznie nie występują.

⁵³    W 1978 r. w Chińskiej Republice Ludowej były 34 obszary chronione (zajmowały one nieco ponad 0,1% powierzchni kraju), a w 1999 r. już 1146 (8,8% terytorium kraju) [Lindberg i in. 2003,105].