miarowych, dobiera się sprężyny o możliwie najmniejszej pętli histerezy. Jeżeli sprężyna ma służyć do tłumienia drgań i łagodzenia skutków uderzeń, stosuje się sprężyny o dużej pętli histerezy, ponieważ energia rozpraszana Lt powinna być wówczas możliwie duża.
7.4.1. Parametry sprężyn śrubowych
Sprężyny śrubowe wykonuje się z drutu (lub pręta) okrągłego, kwadratowego, prostokątnego lub o innym kształcie przekroju poprzecznego. W zależności od kierunku nawinięcia sprężyny dzieli się na prawo- i lewo-skrętne, przy czym skok zwoju sprężyny może być stały lub zmienny.
Najczęściej są stosowane sprężyny walcowe prawoskrętne o stałym skoku zwoju, wykonane z drutu okrągłego, ponieważ kształt ich jest korzystny pod każdym względem.
b)
Rys. 7.4. Rodzaje sprężyn śrubowych: walcowe z drutu o przekroju a) okrągłym, b) prostokątnym; stożkowe z drutu o przekroju c) okrągłym, d) prostokątnym [14, 16]
Podstawowe parametry sprężyn śrubowych. Do podstawowych geometrycznych parametrów sprężyny należą (rys. lAa): d — średnica drutu (pręta),
D — średnica podziałowa sprężyny nie obciążonej,
Dz — średnica zewnętrzna sprężyny Dz = D + d,
Dw — średnica wewnętrzna sprężyny Dw = D — d,
5 — współczynnik kształtu sprężyny (wskaźnik sprężyny), równy <5 = D/d, a — prześwit między dwoma czynnymi zwojami sprężyny, s — skok zwojów sprężyny, s = a + d, l — długość czynnej części sprężyny, z — liczba zwojów czynnych, z = l/s.
150