- 5 -
ustali się po 3 min przetrzymywania termometru w naczyniu. Następnie termometr należy przenieść do temperatury otoczenia i po ustaleniu się wskazania zanurzyć do obszaru par)' nasyconej hipsometru. Zanotować najwyższe wskazanie, jakie ustali się w ciągu 5 min przebywania termometru w hipsometrze, notując równocześnie wskazanie barometru. Dla ciśnienia różnego od normalnego (po=101,3kPa) temperaturę punktu termometiycznego wody oblicza się wg wzoru:
t =100,0 + 28,012{-£--l\-11,64[—-l\ f°c]
ypo ) ypo ) 1 J
Wyniki sprawdzenia w stałych punktach zestawić w tabeli 11.1.
Tabela 6.1.
Lp. |
Wskazania termometru w temperaturze |
A przy temperaturze | ||
! w ! O 1 O |
100°C |
0°C |
100°C | |
1. |
* | |||
2. |
1 | |||
3. | ||||
śr. |
Termometr, który został sprawdzony w stałych punktach termometrycznych nazywa się termometrem Wzorcowym. Będzie on używany do sprawdzenia dokładności wskazań innych badanych termometrów metodą porównawczą. Do sprawdzania metodą porównawczą stosuje się termostaty cieczowe zapewniające w pewnym obszarze jednakową temperaturę. Najpopularniejszy tzw. ultratermostat Hoepplera napełniony wodą destylowaną, znajdujący się na stanowisku ćwiczeniowym, ma możliwość płynnej regulacji temperatury w zakresie od 0°C do 100°C. W czasie sprawdzania czujniki termometrów powinny być zanurzone w płynie wypełniającym termostat do głębokości równej poziomowi zanurzenia stosowanemu w przemysłowym użyciu przyrządu. Z uwagi na io, ze niektóre termometry (np. manometryczne) wykazują opóźnienia w działaniu, przy sprawdzaniu ich wskazań należy' przetrzymać czujnik w zadanej temperaturze aż do ustalenia się wskazań, przy czym temperatura cieczy w termostacie nie może w tym czasie ulegać zmianie. Pomiarów dokonuje się kolejno dla kilku temperatur, zaczynając od najniższej, kończąc na najwyższej, a następnie w odwrotnej kolejności Dla rosnących temperatur grzałka ultratermostatu jest włączona, zaś dla temperatur malejących grzałka jest. wyłączona, a włączone jest oziębianie wodą. Do obliczenia dokładności wskazań przyjmuje się średnią wartość w danej temperaturze, zaś histerezę pomiarową określa się jako różnicę wskazań przy pomiarach dla temperatur rosnących i malejących. Wyniki pomiarów zanotować w tabeli 11.2 i na ich podstawie sporządzić wykresy y -/(tyj na
rys.l 1.4 i 11.5 dla każdego badanego termometru, gdzie: y - wskazanie przyrządu badanego [°C, mV, fl],
tw- wskazanie termometru wzorcowego [°C],
W tabeli 4Ó3 przedstawiono wyniki obliczeń histerezy wskazań oraz uchybu 8X badanych termom &tqsb bezwzględny pomiaru jest to różnica między' zmierzoną wartością a wartością poprawną danej wielkości.
Wyraża się go w jednostkach wielkości mierzonej.
Błąd względny jest to stosunek błędu bezwzględnego do wartości poprawnej
Błąd ten jest zwykle podawany w procentach.