(.mcccillae). Przynależność następującej po nich V pary odnóży jest dyskusyjna, czy należy ona do części głowowej, czy do korpusu.
Fig. 31. Budowa skonipki malżoraczka w części peryferycznej.
Bocznie spłaszczony korpus zaopatrzony jest w odnóża y^^YU^pary oraz
pąj23£Ste^jyicł^ tzw. fi trecie. ^Małżoraczki mają wykształcony układ
pokarmowy, nerwowy, wydalniczy, rozrodczy i zredukowany~uk&d-Jęrwionośny.
rafo mfo. \j me^tórycYi mateoTaczYbw występuje wyraźny
■ %
dymorfizm-płciowy, który wyraża się zróżnicowaniem kształtu i rozmiarów pancerza, a niekiedy także występowaniem komór lęgowych w skorupkach samic.
ROZWÓJ i ROZMNAŻANIE
Małżoraczki przechodzą rozwój złożony z kilku stadiów larwalnych. Z jaj składanych na zewnątrz organizmu rozwija się larwa nauplius, potem następują Stadia, tozwoyawe, aż. do postaci dorosłego oaobrrika. Dorosłe maiż.otacxki rosną skokowo, po zrzuceniu pancerza, czyli linieniu. Nowy pancerz dostosowuje się wielkością do powiększonego ciała.
^zkieletJi
Przedmiotem badań paleontologów jest tylko pancerz tj. szkielet zewnętrzny, który w stanie kopalnym zachowuje się w postaci dwóch luźnych lub połączonych ze sobą skorupek, lewej i prawej. Szkielet zbudowany jest z chityny nasączonej węglanem wapnia. Skorupka składa się z dwu warstw (Fig. 31): blaszki zewnętrznej i blaszki wewnętrznej. Blaszka zewnętrzna z reguły wapnieje na całej powierzchni, natomiast blaszka wewnętrzna wapnieje tylko w części brzeżnej, w różnym stopniu u różnych
39