Skanujr

Ruchowa czynność przewodu pokarmowego

Jelito grube

□    przeważnie skurcze odcinkowe i perystaltyczne

□    ruchy antyperystaltyczne - nieregularnie i częściowo

□    wyraźne są tzw. ruchy masowe

■    silny skurcz perystaltyczny

□    przepycha na pewnej odległości całą zawartość jelita grubego

□    w formie litego cylindra - bez przewężeń

■    występuje rzadko: kilka razy na dobę

□    na drodze odruchowej - przez napełnianie żołądka

■    masy kałowe zostają przepchnięte do esicy

■    tam pozostają do defekaq'i

jodźce wyzwalające ruchy jelit □ mechaniczne rozciągnięcie ścian miazgą pokarmową

Z tego powodu pokarmy treściwe i łatwo strawne, które nie pozostawiają większej ilości składników niepodlegających wchłanianiu, rozleniwiają jelita i prowadzą do przewlekłego zaparcia. Pokarmy roślinne, zawierające dużo błonnika, pozostawiając obfite masy niestrawione i niewchłonięte, utrzymują wysokie napięcie mięśni gładkich, rozciągają ściany jelit i zmuszają je do silnych ruchów, prowadząc do częstszego i obfitszego oddawania stolca, przez co chronią przed gniciem i zatruciem jego produktami.

J odpowiednie pobudzenie chemoreceptorów

■    obecność żółci, gastryny, cholecystokininy, acetylocholiny, serotoniny i in. □ pobudzenie układu przywspółczulnego

U pobudzenia psychiczne i stany emocjonalne

■    nasilają ruch robaczkowy, a szczególnie błyskawiczne rzuty perystaltyczne

posoby działania środków przeczyszczających J drażnienie ściany jelita (np. rycyna, olej krotonowy)

J pobudzanie zakończeń nerwów przywspółczulnych (np. pilokarpina)

J zatrzymywanie wody w jelitach

■    przez utrudnienie jej wchłaniania

■    przez zwiększenie ciśnienia osmotycznego, gdy same wchłaniają się bardzo trudno (np. siarczan sodowy lub magnezowy)

ANATOMIA I FIZJOLOGIA CZŁOWIEKA