skrypt049 (2)

96__l.ahuratortuni PotLiuw lihktrotMchnlkl l

Rys.5.8. Schemat 3-kolumnowego symetrycznego obwodu magnetycznego.

a $₃

Rys.5.9. Obwodowy schemat zastępczy obwodu magnetycznego.

Dla obwodu z rys.5.9 możemy napisać:

<!>₁ = <p₂ + <l>3    (5.31)

W²1 ⁼ HmH 1 ⁺^m2'^2    (5.32)

przy czym napięcie magnetyczne między punktami ab wzdłuż drogi 11 i I2 wynosi * Vab~^m2 ^2“-^m3' * 3 ■

Rozwiązanie obwodu można przeprowadzić graficznie. Znając jego wymiary i chąrakterystykę magnesowania materiału z którego jest wykonany, wykreślamy charakterystyki <t>-f(Uj_t) dla poszczególnych gałęzi obwodu, przy czym    [ =B [■

Sp    ^tI^ł3⁼B3'S3- Sumując rzędne charakterystyk 2 i 3 otrzymujemy

charakterystykę wypadkową 4 wyrażającą zależność d>[=f(H2'l2) a następnie sumując charakterystyki 1 i 4 otrzymujemy krzywą 5 przedstawiającą zależność <[>_rf(hz).

Rys.5.10. Ilustracja metody graficznej rozwiązania obwodu magnetycznego rozgałęzionego.

5.4.2. Wykonanie pomiarów i opracowanie wyników.

Pomiar strumienia. Wyznaczanie charakterystyki magnesowaniu

Sporządzić szkic wymiarowy i zapisać parametry badanego obwodu magnetycznego, obliczyć przekroje czynne i średnie długości drogi strumieni poszczególnych odcinków obwodu, notując je w tablicy 5.4. Obliczając przckmjc czynne przyjąć współczynnik wypełnienia k=0.9.

Rys.5.11. Układ pomiarowy do badania obwodu magnetycznego.

Tablica 5.4

^Z1	^zpl	^zp2	^zp3	^S1	^S2	s3	h	>2	b
—	—	—	— W		m-2		i n	m	m

Zmieniając napięcie zasilające, pomiary prądu i napięć na poszczególnych uzwojeniach wykonujemy w układzie przedstawionym na rys.5.II, a wyniki