SL731740

kolejnych przybliżeń znajdując taką powierzchnię, dla której suma momentów sil wywracających lub sił przesuwających będzie miała maksymalne wartości w stosunku do momentów lub sił utrzymujących (rys. 10.2).

Rys. 10.2. Analityczne sprawdzenie stateczności budowli

Należy również pamiętać o zabezpieczeniu gruntu wokół fundamentów przed rozmyciem wodą powierzchniową lub gruntową i zabezpieczyć przed dostępem wody pęczniejące iły i gliny oraz grunty makroporowate, zalegające w podłożu fundamentu lub obok.

10.1.5. OBLICZENIA OSIADANIA FUNDAMENTÓW

Wielkość osiadania fundamentu można określić wzorem:

(10.5)

ah

^S~ E ’

gdzie: a — średnie naprężenie w gruncie,

h — miąższość warstwy gruntu, której osiadanie obliczamy,

E— moduł ściśliwości gruntu.

Przy obliczeniu osiadania należy uwzględnić trzy fazy budowy:

—    naprężenia w gruncie przed .rozpoczęciem wykopów,

—    odciążenie gruntu na skutek wykonania wykopów,

—    pełne obciążenie budowlą.

Dla gruntów piaszczystych oraz spoistych zwartych i półzwartych przyjmuje się, że osiadanie fundamentów kończy się bezpośrednio po zakończeniu budowy. Dla gruntów twardoplastycznych przyjmuje się, że w chwili zakończenia budowy osiadanie fundamentów wynosi 70%, natomiast dla gruntów miękkoplastycznych — 50% obliczonych osiadań całkowitych. Wartości dopuszczalnych osiadań, w zależności od rodzaju konstrukcji budowli oraz różnice osiadań dla poszczególnych punktów fundamentu podaje norma PN-81/B-03020.

176