Aft 37
któr> zaspokajał swe potrzeby mieszkaniowe, korzystając z domu jednorodzin-nego. spełniającego przesłanki lokalu samodzielnego. Ze zbyciem domu jedno-rodzinnego, w którym znajduje się tylko jeden lokal mieszkalny zajmowany przez lego najemcę, temu najemcy w trybie bczprzetargowym, łączy się także sprzedaż w tym trybie udziału we współwłasności gruntu lub przekazanie udziału we współużytkowaniu wieczystym.
5. Nieruchomość może być przedmiotem darowizny na cele publiczne (art. 13 ust. 2). Wymaganie istnienia konkretnego celu publicznego nie musi być spełnione w przypadku dokonywania darowizny między Skarbem Państwa a jednostką samorządu terytorialnego, a także między tymi jednostkami. Art. 22 przewiduje szczególny tryb dokonywania darowizny nieruchomości na rzecz gminy. Nieruchomości stanowiące odpowiednio zasób nieruchomości Skarbu Państwa, województwa lub powiatu przekazywane są gminie w drodze darowizny, jeżeli zostaną spełnione łącznic dwie przesłanki. Po pierwsze, z wnioskiem o przekazanie musi wystąpić gmina, wskazując, iż nieruchomości objęte wnioskiem przeznaczone są w planach miejscowych pod budownictwo mieszkaniowe oraz na realizację związanych z nim urządzeń infrastruktury technicznej, a Skarb Państwa, województwo lub powiat nie wykorzystują nieruchomości zgodnie z przeznaczeniem albo nie mogą ich zagospodarować zgodnie z planem miejscowym. Po drugie zaś, że za przekazaniem (darowaniem) gminie przemawia ważny interes gminy. Jednym z podstawowych zadań własnych gminy jest zaspokojenie mieszkaniowych potrzeb wspólnoty przez rozwój komunalnego budownictwa mieszkaniowego. Jeżeli zatem gmina uzasadni swój wniosek koniecznością budowy komunalnych domów mieszkalnych, nie będzie istniała przesłanka uzasadniająca odmowę przekazania (darowania) nieruchomości. W przypadku niewykorzystania przez gminę nieruchomości na wskazany ceł, darowizna będzie mogła zostać odwołana. Darowizny nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa dokonuje starosta wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej. za zgodą wojewody, a nieruchomości stanowiącej własność powiatu lub województwa — ich zarząd, za zgodą rady powiatu lub sejmiku województwa.
6. Zwolnienie z obowiązku zbycia w drodze przetargu nieruchomości w trybie ust. 3 może dotyczyć towarzystw budownictwa społecznego. Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw (jedn. tekst: Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070) umożliwia tworzenie towarzystw budownictwa społecznego w formie spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, spółek akcyjnych oraz spółdzielni osób prawnych. Przedmiotem działania towarzystwa jest budowanie domów mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadach najmu. Towarzystwo może również: I) nabywać budynki mieszkalne, 2) przeprowadzać remonty i modernizację obiektów przeznaczonych na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych na zasadach najmu, 3) wynajmować lokale użytkowe znajdujące się w budynkach towarzystwa, 4) sprawować na podstawie umów zlecenia zarząd budynkami mieszkalnymi
_
nie stanowiącymi jego własności oraz 5) prowadzić inną działalność związaną i budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą. Dochody towarzystwa nie mogą być przeznaczone do podziału między wspólników lub członków. Przeznacza się jc w całości na działalność statutową towarzystwa.
7. powstaje pytanie, czy możliwe jest zwolnienie z obowiązku przeprowadzenia przetargu w razie zbywania towarzystwu budownictwa społecznego jakiejkolwiek nieruchomości. W jednej ze spraw rozpoznawanych przez sąd administracyjny rada gminy podjęła uchwałę o zwolnieniu z obowiązku zbycia w drodze przetargu na rzecz towarzystwa budownictwa społecznego nieruchomości zabudowanych budynkami mieszkalnymi stanowiącymi własność gminy. Rozstrzygnięciem nadzorczym wojewoda stwierdził nieważność powyższej uchwały, jako sprzecznej z prawem. Zdaniem wojewody, nieruchomości nie były przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe, gdyż już dotyczą budynków mieszkalnych; nie były przeznaczone na realizację urządzeń infrastruktury technicznej, gdyż infrastruktura już istnieje; nie były także przeznaczone na cele publiczne, gdyż oabywca (towarzystwo) takich celów nie realizuje. Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę gminy na rozstrzygnięcie wojewody stwierdził, iż z przepisu art. 37 ust. 3 wynika, że w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność gminy, rada gminy, w drodze uchwały, może zwołnić z obowiązku zbycia w drodze przetargu nieruchomości przeznaczonych m.in. na realizację innych celów publicznych, jeżeli cele te będą realizowane przez podmioty, dla których są celami statutowymi i których dochody przeznacza się w całości na działalność statutową. Ustawowa definicja ..celów publicznych" została przez ustawodawcę określona w art. 6. Przepis ten w pkt I -9b wskazuje, co jest celem publicznym w rozumieniu ustawy. Z pkt 10 art. 6 wynika, że celami publicznymi w rozumieniu ustawy są też inne cele publiczne określone w odrębnych ustawach. Za nietrafne — zdaniem sądu — należy uznać, w świetle treści art. 37 ust. 3 w związku z art. 6. stanowisko, że gminie przysługuje swoboda uznania, iż podmiot, na rzecz którego należy zbyć w trybie bezprzetargowym nieruchomości stanowiące jej własność, jest realizatorem innych celów publicznych, nie zdefiniowanych w tej ustawie. O tym bowiem, co należy rozumieć przez cel publiczny, zdecydował w sposób wyraźny i jednoznaczny ustawodawca w art. 6 pkt I -9b ustawy, odsyłając w pkt 10 do odrębnych ustaw (wyrok NSA z 19 maja 1999 r., II SA, Wr 1499/98, „Orzecznictwo w sprawach samorządowych” 1999, nr 4, poz. 116).
8. Wojewoda, rada gminy, powiatu lub sejmik województwa mogą zwolnić z obowiązku sprzedaży nieruchomości w drodze przetargu, jeżeli sprzedaż następuje na rzecz dzierżawcy, który dzierżawi nieruchomość na podstawie umowy zawartej co najmniej na 10 lat. Sformułowanie w ust. 3 „nieruchomość ta została zabudowana” w odniesieniu do gruntu należy rozumieć w ten sposób, że chodzi o grunt, na którym budynek został już wzniesiony (budowa została zakończona), a nie o grunt, na którym taki budynek ma być wzniesiony. Odstępstwo od drogi przetargowej stanowi wyjątek od zasady wyrażonej w art. 28 ust. I i w związku