93. WPŁYW STANU CIEPLNEGO SURÓWKI
Liczbę e, charakteryzującą stan cieplny surówki, definiuje się jako stosunek ciepła potizebnego do zamiany 1 mola surówki w parę nasyconą suchą do molowego ciepła parowania surówki.
e
gdzie i", j> — odpowiednio entalpia 1 mola pary nasyconej suchej w temperaturze wrzenia surówki oraz entalpia 1 mola surówki dopływającej do ko-
J
lumny w temperaturze tF, —-p
r — molowe ciepło parowania surówki,
Rozróżnia się przypadki:
1) surówka dopływa w temperaturze tF, niższej od temperatury wrzenia surówki, e >1,
2) surówka dopływa w temperaturze wrzenia, e = 1.
3) surówka dopływa jako mieszanina pary nasyconej i cieczy wrzącej, 0<e<l. „
4) surówka dopływa jako para nasycona sucha, e = 0,
5) surówka dopływa jako para przegrzana, e < 0.
Liczbę e można uwzględnić w bilansie materiałowym półki zasilanej:
F + L + G' =V + G. (9.13)
W równaniu (9.13) wartości L i G'odnoszą się do dolnej części kolumny:
(9.14)
G = G + F (e — 1).
Równanie linii e, która jest miejscem geometrycznym punktów przecięcia górnej i dolnej linii operacyjnej w zależności od stanu cieplnego surówki, ma postać:
(9.15)
(9.16)
e xp
e — 1 * e — 1
9 A. MINIMUM LICZBY POWROTU
Jeżeli surówka dopływa w temperaturze wrzenia to:
xD—yr
gdzie: yF — ułamek molowy czynnika niżej wrzącego w parze będącej w równowadze z cieczą o składzie xr. Wartość tę odczytuje się zwykle z wykresu krzywej równowagi.
gdzie: Pa — prężność czystego składnika niżej wrzącego, Pb — prężność czystego składnika wyżej wrzącego.
9.6. REKTYFIKACJA OKRESOWA
9.6.1. Rektyfikacja okresowa przy stałym składzie destylatn i zmiennym R
W wyniku ciągłej zmiany stężenia surówki, chcąc utrzymywać stały skład destylatu w kotle, należy zwiększać liczbę powrotu R. Korzystamy z wykresów R = f[x), gdzie x — skład cieczy w kotle, oraz R = j\D), gdzie D — liczba moli odbieranego destylatu. Bilans materiałowy:
(9.19)
(9.20)
Lx —L2 = D,
Lx Xf — L2 x — D xD,
x
Xn — X
(9.18)
(9.17)
gdzie: ri — liczba półek teoretycznych łącznie z kotłem, a — współczynnik lotności względnej.
(921)
gdzie: Lx — liczba moli surówki na początku procesu,
L2 — liczba moli cieczy w kotle w danym momencie czasu, xF — skład surówki na początku procesu w uł. mol. składnika niżej wrzącego, x — skład cieczy w kotje w danym momencie czasu,
D — liczba moli otrzymanego destylatu.
9.6.2. Rektyfikacja okresowa przy zmiennym składzie destylatu i stałym R
Wyznacza się liczbę pólek teoretycznych dla początkowego momentu rektyfikacji Następnie prowadzi się szereg linii operacyjnych pod tym samym kątem i dla danej liczby półek ustala zależność między składem cieczy w kotle a składem destylatu. W obliczeniach wykorzystuje się równanie: