Wagony kolejowe i hamulce (156)

Podobnie w wagonach, wyposażonych w ogrzewanie nawiewne, świeże powietrze jest dostarczane przez układ ogrzewania, który w lecie może pracować przy odłączonej nagrzewnicy. We wnętrzu wagonu panuje więc niewielkie nadciśnienie, które sprawia, że powietrze zużyte ulatuje z wnętrza wagonu przez wszelkie nieszczelności nadwozia.

W wagonach z ogrzewaniem konwekcyjnym musi być stosowana oddzielna instalacja wentylacyjna Zwykle jest to instalacja wyciągowa, składająca się z wywietrznika umieszczonego na dachu wagonu i przewodów wentylacyjnych, łączących wnętrze wagonu z wywietrznikiem. Wywietrznik wywołuje w kanałach niewielkie podciśnienie, powodujące usuwanie powietrza zużytego na zewnątrz wagonu. Natomiast powietrze świeże dostaje się do wagonu przez wszelkie nieszczelności nadwozia.

Powstanie podciśnienia w wywietrzniku (rys. 8.27) jest wywołane opływem strug powietrza wokół jego obudowy, która w tym celu ma odpowiednio dobrany kształt, zapewniający działanie niezależnie od kierunku jazdy wagonu.

Rys. 8.27 Wywietrznik

Z — kadłub wywietrznika, 2 — rura łącząca, 3 — przesłona, 4 — dach wagonu, 5 — wyłożenie wnętrza

Stosowane bywają także inne sposoby wywołania podciśnienia w kanałach wentylacyjnych. Służą do tego m.in. wywietrzniki Flettnera, działające również podczas postoju wagonu, zbudowane w ten sposób, że na dachu wagonu jest umieszczony obracający się pod wpływem opływającego powietrza wiatraczek, który napędza znajdujący się w przewodzie wywietrznika wentylator wysysający powietrze.

W układach wentylacji wymuszonej wentylatory' doprowadzają (wtłaczają) powietrze do wnętrza wagonu; są one napędzane z instalacji elektrycznej wagonu, a zatem układ taki działa tylko przy sprawnej instalacji elektrycznej.

Wentylacja wyciągowa jest bardziej niezawodna, ale jej wydajność jest zależna od warunków otoczenia i nie ma możliwości regulacji wymiany powietrza w wagonie odpowiednio do aktualnych potrzeb.