Rodzaje makaronu
Cannelloni: rurki o dużym przekroju, zazwyczaj napełniane nadzieniem, polewane sosem i posypywane serem, a następnie zapiekane.
Rurki z nadzieniem można także smażyć na głębokim tłuszczu, aż będą chrupiące. W tym przypadku trzeba je przed nadziewaniem ugotować. Do zapiekania można użyć gotowanych płatów makaronu lasagne — nadzienie układa się na środku płata i zawija w rulonik. Capelli di angelo: bardzo długie, cienkie pasma makaronu, do suszenia zwijane w gniazda, aby zapobiegać łamaniu. Tę delikatną odmianę makaronu najlepiej podawać z lekkimi sosami. Conchiglie i conchigliette: duże lub małe muszelki. Pierwsze, ze względu na kształt, zwykle nadziewa się farszem rybnym. Conchigliette używa się do zapiekanek, zup i sałatek.
Farfalle: słowo to oznacza „motylki”; jest to makaron w kształcie kokardek, doskonale nadający się do sosów mięsnych i warzywnych, gdyż sos dobrze przylega do fałdek.
Fettuccine: płaskie wstążki równie popularne jak spaghetti. Często zwijane w gniazda. Najlepiej pasują do kremowych sosów, które przylegają do wstążek lepiej niż sosy zawiesiste.
Fusilli: świderki, które najlepiej pasują do zawiesistych sosów mięsnych, ale nadają się również do sałatek.
Lasagne: płaty makaronu najczęściej przekładane sosem mięsnym, rybnym lub warzywnym, posypywane serem i zapiekane. Taka wielowarstwowa zapiekanka jest smaczna i pożywna. Istnieją odmiany tego makaronu, które nie wymagają gotowania przed zapiekaniem.
Linguine: długie i cienkie wstążki makaronu, które przypominają nieco spaghetti, ale są prostokątne w przekroju. Mają takie same zastosowanie jak spaghetti, fettuccine i tagliatelle. Macaroni: kolanka, bardzo popularne poza Włochami, często zapiekane, np. z serem lub podawane do sosów mięsnych.
Orecchiette: słowo to oznacza „uszka" i rzeczywiście ten makaron przypomina uszka. Robione z ciasta, do którego nie dodaje się jaj, są nieco twardsze i bardziej elastyczne niż inne odmiany makaronu. Dawniej typowo domowy makaron, dziś dostępny także w sklepach. Pappardelle: bardzo szerokie wstążki, we Włoszech tradycyjnie podawane z sosem z mięsa zająca, ziół i wina. Obecnie stosowany do dowolnych zawiesistych sosów.
Penne i rigatoni: krótkie, karbowane rurki, których końce są ścięte pod kątem ostrym (penne) lub prostym (rigatoni). Nadają się szczególnie do mięsnych i zawiesistych sosów, które dobrze przylegają do ścianek.
Spaghetti: swoją nazwę wzięło od włoskiego słowa spago, które oznacza strunę. To długi i pełny makaron, najbardziej znany i łubiany na świecie. Można go podawać po prostu z masłem lub oliwą, ale pasuje także do niemal każdego sosu. Tagliarini: wstążki podobne do fettuccine. Tak zwykle określa się fettuccine domowej roboty. Tagliatelle: jeszcze jedna odmiana wstążek bardziej popularna w północnych niż w południowych Włoszech, o podobnym zastosowaniu jak fettuccine.