Zdjęcie1364

Ir ******

M «M *** * *» « “* "* V™*'*

***** * -    * IfrtKUi - nomhr

w***/* ***** t\s\włf w i*N* priktyW , _iN^v.ov,' o M« .vbu< v\\Vi\\ty tVl\WU*t JtSh ul || kw,■ ,wywiną n* K*tak nigdy wjrpró* a . . t»M i* tMAJtk HkK>\\\ Jwt tylko j»»l»tyw 4fe*fił*_l mc iaś faktem, który mw j*i ky^> priectwiuwK faktom, jakie wyże) pray* u\\\'.sm>. Sttntólnie pouczającymi eayni to ostat*

«lr ekoHctność, k : .ufaniem wychowaniu Jest właśnie >twv*. renie bioty społecznej: możemy na Jego ptsy* kfadtic oglądać Jak gdyby w miniaturo sposób kulał* towanla iłę to) Istoty w dslojach. ów nieustający na* dsk, Jakiemu podłoga dtiocko, nie Jost niczym In* nym, Jak naciskiem środowiska społecznego, które dąty do uformowania go na swoje podobieństwo; ro* dilce l nauczyciele są tu Jedynie przedstawicielami I pośrednikami

(Powszechność nie może byt tedy uważana za cechą, 'wyróżniającą zjawiska socjologiczne spośród innych zjawisk. Myśl znajdująca się we wszystkich świado-mościach partykularnych, odruch, powtarzany przez wszystkie jednostki nie są bynajmniej przez to samo taktami społecznymi Jeżeli przy definiowaniu taktów społecznych poprzestaje się na tej ich właściwości, to dlatego, że miesza się je niesłusznie z tym, co można byłoby nazwać ich jednostkowymi wcieleniami Tym, co konstytuuje takty społeczne, są wierzenia, skłonności i praktyki grupy, wzięte) jako zbiorowoś^ Czymś zupełnie innym są formy, Jakie przybierają stany zbiorowe, załamując się w jednostkach. Okoliczność, że U dwa porządki faktów występują często w stanie rozłączenia, pokazuje najlepiej ten naturalny podział. W rzeczywistości niektóre z owych

IM

•paiMi MhMi Ittb myiirnu n*Oierv)ą f wymku Mi pPrtMMIi Mli rauaja mrttd która je — mMb pwbiHł - utrwal* I oMMi ii |Mt* gótnycfc AnA będących Ni tMA W ku ł|xv ii iMmi al| ooe w ciało. wt właściwą m |mn ■jiM^ twmąc neczywutosć hm fmrą Mi vM ii iktir indywidualnych. » takich in*)du>r wy rac. Zbiorowy twym) ii Mliii tyłka mm* iwitii w jMljtlicytk pi Mii aktach. Jaki ohtw-iU, aW na mocy przywileju. ^ibafiOMj odpowiednik* w błokigil. aostaje ni na a«ii wyratony w formule, które prerc hodit i tut io tut, proekaiy-wina Jest priet wychowani, utrwala mc nawet na piśmie, Taki test początek I taka test natura pro pilów mortlności i prawa, aforyzmów I przysłów ludowych. kodeksów dobrego smaku, stwarzanych pros szkoły literackie, artykułów wiary, w takich sekty religijne lub polltycine strcsiciają swoje wierzenia, Ud. Żadna z owych reguł nic wyczerpuje się w zastosowaniach, jakich dokonują poszczególni ludzi, ponieważ mogą one Istnieć nawet wtedy, gdy nikt Ich w danym momencie nie stosuje.

Oczywiści, podział ten ni zawsze występuje z jednakową wyrazistością. Wystarczy jednak, aby ponad wszelką wątpliwość istniał w ważnych I licznych wypadkach, jakie przytoczyliśmy, a będzie można dowieść, że fakt społeczny jest czymś różnym od swoich reperkusji jednostkowych. Zresztą, jeżeli nawet podział ten nie jest bezpośrednio dostępny obserwacji, można go często dokonać przy pomocy pewnych metodycznych zabiegów. Co więcej, przeprowadzenie takiej operacji jest nieodzowne, jeżeli chcemy pozbawić fakt społeczny wszelkich domieszek i obserwować go w stanie czystym. Tak więc istnieją pewne prądy opinii, które — w zależności od epoki i kraju — popychają nas z większą lub mniejszą intensywnością do np. małżeństwa, samobójstwa albo większej lub mniejszej rozrodczości. Są to, oczywiście, fakty społeczne. Na pierwszy rzut oka wydają się one nieodłączne od form, jakie przybierają w poszczególnych wypadkach. Statystyka dostarcza nam jednak środka