Zdjęcie1437

społecznych, Jej dystans od prazis pewne hierarchizacje elementów bytu ¹P°ⁿ' zW jest największy — jest to jakby sfera „gier" nego. Czy badamy Je z pełną Świadomości-! J społecznych, w których ćwiczy się modelowo do ich metodologicznego i ontologicznego J uspołecznianie (przedstawia idealne wzory I tusu? Metodologicznego — tak, bowiem    pęcznienia). Simrael mówił o tej sferze uka-

Ulrich hiernrehizneji, i gdy znu» jest    _lcril ,_nko ilustracje gry społecznej: „Skoro to-

mniane formy charakteryzują to, ii    _zują_C przykłady życia towarzyskiego i kokie-

Itak, «jnk gdyby¹ wszyscy byli równi, a zarazem, jak gdyby każdy był szczególnie ceniony przez pozostałych. Jest to oszustwo w te] mierze, w Jakiej oszustwem są odstępstwa od rze-czywistości życia czynione w sferze gry i sztuki (...) Głęboki, podwójny sens wyrażenia «gra towarzyska¹ polega nie tylko na tym, że gra się w nią w towarzystwie, które jest Jej zewnętrznym nosicielem, ale że za jej pośrednictwem •gra się» w «towarzystwo>" «.

Widzimy już, Jaka jest zasada wyróżniania Bomów bytu społecznego — jest nią odległość od bezpostaciowego, nieustannie płynnego mienia żyda", od bieżące] prazis, od za-howań codziennych w mikroskali — wraz z

społecznego :■

—    elementarne formy zachowań społeczni (formy interakcji jednostek), które tworzą] kroskopowo-cząsteczkowy (określenie Siml zestaw procesów życia społecznego, zachfl spontanicznie i nieustannie oraz wiążą sięl praktycznymi potrzebami codziennego żyd

—    formy zachowań (ich „namacalnym"! wodem i wyrazem są struktury mniej lub dziej zinstytucjonalizowanych grup sj> i

nych), które utrwalają się i tworzą wię_

struktury społeczne — instytucje, np. państwc rodzina, wojsko, będące uprzedmiotowieniem

nego. Co do statusu ontologicznego, to .taje sj rzc sztuki lub gry us^ecznienia, wymaga ona on dopiero widoczny po uważniejszej analiz¹ najczystszego, najbardziej przejrzystego, najle-którcj u Simmla ezplieite nie znajdujemy. Bq P¹J dostosowanego rodzaju wzajemnych od-wiem w wypadku poziomów bytu społeczne^ działywań oddziaływań zachodzących mię-którego poznaniem zajmuje się socjologia, mj dzy równymi sobie jednostkami [...] Zycie tomy do czynienia z następującymi sferami ży_cj warzyskie Jest grą, w której każdy postępuje

obiektywizacją zachowań z poziomu pierwszej (jak słusznie jednak podkreśla D. Levioe, witf\ wszystkimi towarzyszącymi takiej odległości z prosi¹ jest nadal bardzo silna¹⁰), jakby nad-'typami świadomości społecznej (odpowiedni-budową instytucjonalną;    kiem najniższego poziomu bytu społecznego

— zobiektywizowane i wyidealizowane for&ędzie naturalnie potoczny „zdrowy rozsądek”), my społecznych interakcji, zawierające niejaka Jest to typologia bardzo ciekawa, ponieważ „czyste" formy uspołecznienia i stanowiące pozwala zrozumieć np. ewolucję form świado-arsenał wzorów zachowań dla wchodzących we ;mości społecznej czy zrekonstruować sekwencję wzajemne stosunki podmiotów; jest to sfernormacji społeczno-ekonomicznych z punktu odległa od praktycznych potrzeb codziennycwldzenia Uniezależnienia się od presji bezpo-

1

D. Levlne (ad.): Georg Simmtl on lndhidmliti    _c ., .    . _M    M. ««

and Soctal Formi, Chicago 1171, j. XV1-XVII. ¹ Slmmel: Socjologia-, i. 82-63, «ob. też s. 86-68.