ZF Bień5

Źródła obcych kapitałów krótkoterminowych 165

obrotowe zaciągane w bankach. Mogą one być udzielane przedsiębiorstwu w rachunku bieżącym lub kredytowym.

Kredyt w rachunku bieżącym

Kredyt w rachunku bieżącym może być uzyskany w banku, w którym firma taki rachunek posiada. Po przyznaniu kredytu na podstawie umowy zawartej z klientem bank wyraża zgodę na wykonywanie decyzji płatniczych (np. czeków, przelewów, wykupu weksli, jeżeli jest domicyliatem) do ustalonej sumy nawet w razie braku środków na rachunku bieżącym. Jest to dogodna forma wykorzystywania kredytu na pokrywanie przejściowo występujących niedoborów własnych środków pieniężnych, zamiast utrzymywania na ten cel ich rezerwy. Kredyt dostosowany jest automatycznie do faktycznych potrzeb płatniczych przedsiębiorstwa i spłacany w miarę wpływu środków na rachunek bieżący. Odsetki opłaca się więc tylko za czas, w którym wypłaty nie znajdowały pokrycia w dodatnim saldzie rachunku bieżącego firmy.

Niekiedy kredyt w rachunku bieżącym ma ograniczony charakter. Wówczas bank upoważnia firmę do podejmowania gotówki tylko na pokrycie przejściowego jej braku w kasach przedsiębiorstwa (np. wypłaty wynagrodzeń pracownikom), albo tylko na regulowanie faktur dostawców.

Kredyt w rachunku odrębnym

Kredyt w rachunku kredytowym polega — jak jego nazwa wskazuje — na ewidencji jego wykorzystania, oprocentowania i spłat na oddzielnym rachunku bankowym. Wówczas przedsiębiorstwo dysponuje samodzielnie rachunkiem bieżącym i z tego rachunku dopiero reguluje przeważnie spłaty kredytu w terminach ustalonych w umowie.

Kredyt obrotowy może mieć celowy charakter, jeżeli jest przeznaczony na sfinansowanie z góry przedsięwzięcia (np. na sezonowe zakupy surowców do produkcji lub towarów przeznaczonych do sprzedaży). Wtedy bank zastrzega sobie, iż przyszłe wpływy z danego przedsięwzięcia będą bezpośrednio kierowane (np. wpływy z kontraktu eksportowego) na spłatę kredytu.