Image020 (55)

Jerzy Chramiec, Stanisław Lindner

dwa odstępy ochronne, przy' czym odstęp dolny wynosi 1,5 MHz a górny 3,0 MHz. Podział pasma ISM na potrzeby systemu Bluetooth ilustruje rys. 1.28 [1.10].

Jerzy Chramiec, Stanisław Lindner

1,5 MHz 3 MHz

1 I_I_I_I-1-1—1-1-1-1-1-1-^

2400 2402 2403 2480 2483,5 f [MHZ]

Kanał 1 Kanał 2 Kanał n Kanał 79

Rys. 1.28. Plan kanałów radiowych Bluetooth w pełnym paśmie LSM

Z punktu widzenia zasięgów łączności w systemie Bluetooth zdefiniowano trzy klasy nadajników:

- Klasa 1-100 mW (20 dBm)

- Klasa 2- 2,5 mW (4 dBm)

- Klasa 3-1 mW (0 dBm)

Nadajniki klasy 1 umożliwiają uzyskanie zasięgu łączności ok. 100 m, natomiast najbardziej popularne nadajniki klasy 2 pozwalają na realizację połączeń do 10 m. Czułość odbiornika powinna wynosić przynajmniej -70 dBm przy BER<10³.

W nadajnikach i odbiornikach stosuje się kilka typów anten, typow'0 o dookólnych charakterystykach promieniowania. Najczęściej są to dipol półfalowy, dipol ćwierćfalowy lub antena mikropaskow^Ta.

Stacje Bluetooth współpracujące ze sobą na danym obszarze tworzą podstawową strukturę sieciową nazywaną pikosiecią. W jej ramach jedna ze stacji pełni rolę stacji Master a pozostałe działają jako stacje Slave. W jednej pikosieci może pracować do 7 stacji Slavc.

W systemie Bluetooth zastosowano szerokopasmową technikę transmisji Slow FHSS. Zmiana kanałów następuje 1600 razy na sekundę, co tworzy szczeliny czasowe o długości 625 ps. Kolejne szczeliny czasowe są numerowane. W szczelinach o numerach parzystych może nadawać stacja Master a w szczelinach nieparzystych stacje Slave.

Dane są przesyłane w^r pakietach krótkich bądź długich obejmujących od jednej do pięciu szczelin czasowych. Po stronie odbiorczej dopuszczalna jest tolerancja ±10 ps momentu rozpoczęcia odbioru pakietu w stosunku do momentu początku szczeliny czasowej. W systemie Bluetooth łączność dwukierunkowa jest realizowana przy zastosowaniu dupleksu czasowego TDD (Time Division Duplex). Przykładowe przebiegi czasowe transmisji pokazują rys.1.29. i rys. 1.30 [1.10].

Rys. 1.29. Zasada transmisji pakietów krótkich

Rys. 1.30. Zasada transmisji pakietów długich

Podczas transmisji długiego pakietu nie następuje zmiana częstotliwości w trybie FH. Stmkturę standardowego pakietu przedstawiono na rys. 1.31 [1.10].

LSB 68/72 54

0 - 2745

MSB

Kod

dostępu

Nagłówek

Dane

Rys. 1.31. Struktura pakietu standardowego

Każdy pakiet rozpoczyna się kodem dostępu. Jest on używany do synchronizacji, kompensacji odchyłki częstotliwości i synchronizacji. Wszystkie paldety wysyłane w tym samym kanale fizycznym są poprzedzone tym samym kodem dostępu. Jeżeli w pakiecie