76547 Image008 (80)

Jerzy Chramiec, Stanisław Lindner

Rys. 1.8. Położenie punktów a) nadawanych i b) odbieranych dla QPSK

sin(27tf_ct)

Rys. 1.9. Schemat blokowy modulatora kwadraturowego.

Kolejnym zagadnieniem jest kształtowanie przebiegu zmian obwiedni w celu poprawy odporności sygnału zmodulowanego na zniekształcenia nieliniowe poprzez unikanie przejść obwiedni przez zero. Realizuje się to poprzez wprowadzenie dodatkowego przesunięcia fazowego między składowymi sj i s_m^e, lub poprzez dodawanie dodatkowego przesunięcia fazowego o tt/4 do sygnału zmodulowanego w każdym odstępie modulacji. Efekty tego typu działań przedstawia rys. 1.10 [1.9].

Szybkość transmisji zależy od szybkości modulacji i wartościowości modulacji M.

(1.4)

vjbps] = vjspsj log₂M

Rys. 1.10. Przebiegi obwiedni dla sygnałów a) QPSK, b) OQPSK, c) tc/4-DQPSK

gdzie v =1/T jest szybkością modulacji a T jest odstępem modulacji lub inaczej czasem trwania symbolu. Szerokość pasma zajętego przez sygnał zmodulowany zależy od v natomiast praktycznie nie zależy od M. Wraz ze wzrostem M maleje odporność transmisji na zakłócenia.

1.3. KODOWANIE KOREKCYJNE

Spośród różnych metod kodowania kanałowego w systemach bezprzewodowych do kodowania korekcyjnego najczęściej jest wykorzystywane kodowanie splotowe. Kody splotowe stanowią ważną klasę kodów korekcyjnych dzięki prostocie kodowania, dużych zdolnościach korekcyjnych oraz efektywnej metodzie dekodowania Viterbiego. Koder splotowy może być zbudowany jako k rejestrów przesuwnych o długości K komórek objętych n gałęziami sumatorów modulo 2, opisanych wielomianami generującymi lub ciągami ich współczynników binarnych. Liczba K nosi też nazwę długości wymuszonej kodu splotowego.

Operacja kodowania splotowego polega na wykonaniu dyskretnego splotu wejściowego ciągu informacyjnego i ciągów binarnych opisujących odczepy poszczególnych gałęzi kodera. Ciąg kodowy powstaje w wyniku multipleksacji wyjść sumatorów modulo 2. W kodach splotowych pojedynczy bit wejściowy wpływa na postać ciągu wyjściowego przez liczbę kroków równą liczbie komórek rejestru przesuwnego. Koder kodu splotowego jest więc układem z pamięcią. Kod splotowy jest definiowany jest przez trzy' liczby - (n, k, K). Jeżeli na wejście kodera podany zostanie N-bitowy ciąg informacyjny, to na wyjściu zostanie wygenerowany ciąg kodowy M=n(N+K-l) bitowy'. Wynika to z konieczności dołączenia ciągu K-l zer do N-bitowego ciągu informacyjnego w celu przesunięcia ostatniego bitu ciągu informacyjnego przez rejestr kodera. Typowo stosowane wartości parametrów kodera to k=l, n=2 lub n=3 i K=3 -s- 9.

Na rys. 1.11. przedstawiono strukturę blokową kodera o parametrach (n, k, K) równych odpowiednio (2, 1, 7), opisanego przez wielomiany generujące gj(x) i g₂(x) lub równoważnie ciągi (g,}i {g₂j