img035 (15)

68 Homoseksualizm

pobierały progesteron, wykazywały bardziej chłopięce zachowanie. Spośród badanych dziesięciu takich dziewcząt dziewięć wykazywało chłopięce zainteresowania i preferowało giy i zabawy typowo chłopięce, okazując minimalne zainteresowanie lalkami lub zabawami dziewczęcymi.

WPŁYW CZYNNIKÓW PSYCHICZNYCH

Chociaż badania hormonalne okresu życia płodowego wskazują, że hormony decydują o nastawieniu homoseksualnym. to jednak nie należy pomijać czynników psychicznych, formujących nastawienie psychoseksualne. Wywierają one duży wpływ- w okresie dzieciństwa oraz młodości i związane są z wieloma aspektami życia osobistego i rodzinnego.

Znaczny wkład do badań nad przyczynami homoseksualizmu wniósł Freud, który położył nacisk zarówno na wrodzone, jak i nabyte cechy psychiczne. Wśród wrodzonych, związanych z psychiką dziecka, wyróżnił Freud stopień wrażliwości prcgenitalnych stref eroto-gennych. jak i wrodzoną skłonność do pasywności, która uważana jest za jedną z bardziej charakterystycznych i podstawowych cech żeńskich. Jak jednak wykazują badania Biebera i wsp.. pasywność ta może być nie tylko wrodzona, ale i nabyta w wyniku nieprawidłowego zachowania i nastawienia rodziców, a szczególnie matki.

Zdaniem Freuda u homoseksualistów obawa przed uszkodzeniem lub utratą własnych narządów płciowych jest połączona nie tylko z awersją do żeńskich narządów płciowych, ale i obawą przed nimi (tzw. kompleks kastracji). Homoseksualista, uważa Freud, obawia się utraty swoich narządów płciowych, a więc kastracji. Kobieta natomiast kojarz) mu się z osobnikiem pozbawionym narządów płciowych -wykastrowanym. Dlatego podświadomie unika kobiet i czuje wstręt do żeńskich narządów płciowych, gdyż przypominają mu one

0    jego strachu przed kastracją.

Z dotychczasowych badań wynika, że zasadniczym czynnikiem ftsycliicznym fjrowadzticym do rozwoju homoseksualizmu jest niewłaściwy układ syn - ojciec - matka. Jest to dynamiczny trójkąt, w którym zwykle jedna, dwie lub wszystkie linie są nieprawidłowe. Dawniej sądzono. że zasadniczą rolę odgrywa tutaj nieprawidłowa wzajemna relacja pomiędzy matką i synem, ale obecnie uważa się. że takie same. jeśli nawet nie większe znaczenie mają relacje między synem a ojcem.

Stosunek między ojcem i synem homoseksualistą można często zdefiniować jako obojętny lub wrogi. Ojciec nie przejawia żadnego zainteresowania swoim synem lub jest do niego w ręcz wrogo nastawiony. Jest to zwykle typ ojca całkowicie zajętego swoimi problemami, n i eza interesowali ego życiem rodziny i swoich dzieci. Jednak takie położenie nacisku wyłącznie na charakter ojca byłoby pewnym uproszczeniem obrazu. Dotyczy to szczególnie rodzin wielodzietnych, w których jest dwóch lub kilku chłopców, hmstaje pytanie, dlaczego w takiej rodzinie tylko jeden z chłopców stał się homoseksualistą, natomiast jego bracia mają normalne nastaw ienie heteroseksualne. Dlaczego tylko tego jednego chłopca nie łączą z ojcem właściwe więzy, dlaczego często staje się on ofiarą jego złych humorów

1    złośliwości. Prawdopodobnie charakter tego chłopca jest odmienny niż jego braci - jest on bardziej nieśmiały. skiępowany, delikatny, co drażni ojca, gdyż syn nie spełnia wymogów jego ideału męskości. Narastają w ięc konflikty, które powodują dalsze pogłębianie się niechęci ojca do syna.

Nadmierna troskliwość i zaborczość matki może być jej stalą cechą charakteru, mogła też rozw inąć się w wyniku nieudanego pożycia małżeńskiego i braku