img042 (19)

-- 84 Budowa lepszego szałasu

§    Naturalne schronienia, które opisaliśmy na poprzednich stronach, zapewnią dobrą

S    ostonę na jedną noc - może nawet dtużej. Osłona ze zwalonego pnia jest dość

2 łatwa do wykonania, można ją też codziennie naprawiać i ulepszać w razie i potrzeby. Nikt jednak nie chciałby mieszkać tam dtużej niż to konieczne.

Zależnie od tego, jakimi dysponujesz materiałami i narzędziami, możesz zbudować v wiele rodzajów trwalszych i wygodniejszych szałasów, jeśli musisz gdzieś zostać nieoczekiwanie dłużej.

I 8 Jedzenie | 7 Ogrzanie | 6 Schronienie | 5 Urazy    | 4 Zablą<

TIPI NA TRZECH ŻERDKACH

•    Musisz ściąć 3 żerdki długości ok. 3,5 m, jak najprostsze, mogą być jednak trochę powyginane.

•    Połóż je obok siebie w odległości ok. 5 cm i zwiąż razem (węzły, zob. s. 85-89).

•    Po związaniu postaw żerdki, rozłóż na kształt tipi i wbij końce w ziemię, by zwiększyć stabilność. Jeśli grunt jest twardy, zaostrz końce nożem.

•    Owiń pałatkę lub folię plastikową wokół szkieletu tipi i umocuj.

•    Zostaw u dołu na styku brzegów dość miejsca, byś mógł wchodzić do środka.

•    Wykorzystaj wzmacniane otworki w pałatce albo zrób dziurki w folii (wytnij wąskie paski taśmy samoprzylepnej i obklej nimi dla wzmocnienia brzegi dziurek

- plastik najłatwiej się rozedrze przy otworze). Jeśli nie masz pałatki, obniż nieco szkielet tipi i obłóż go gałązkami i chrustem, jak w szałasie z gałęzi (s. 85).

WISZĄCE TIPI

•    Jeśli masz duże płachty, a jesteś w lesie, możesz wykonać tipi bez żerdek.

•    Znajdź drzewo z poziomą gałęzią wystającą na odpowiedniej wysokości.

•    Zrób 2 otwory (w odległości 2,5 cm od siebie) w połowie płachty i oklej ich brzegi taśmą.

•    Chwyć razem brzeg płachty,

by otworki zachodziły na siebie, i umocuj do nich koniec linki (zob. s. 86-89).

•    Przerzuć drugi koniec linki przez konar i podciągnij płachtę

na odpowiednią wysokość.

•    Przywiąż drugi koniec linki do pnia drzewa.

•    Umocuj skraj płachty do ziemi szpilkami lub kamieniami.

•    Wytnij niewielką szczelinę

na brzegu płachty, byś mógł wejść do środka.

Zacznij od oparcia niewielkich gałęzi o główną żerdkę na kształt

poprzecznych żeberek.

Dodaj drobniejsze gałązki, tworząc strzechę. Powinna być dość niska, by utrzymywać ciepło, ale na tyle wysoka, byś wcisnął się do środka.

SZAŁAS Z GAŁĄZEK I LIŚCI

Składa się on z dwóch elementów - szkieletu i strzechy. Oba mają wiele wariantów, zacznijmy więc od trzech najłatwiejszych rodzajów szkieletu.

Poprzeczka

•    Jeśli w okolicy są drzewa, wytnij w miarę prostą żerdkę długości ok. 2,5 m.

•    Znajdź dwa drzewa rosnące w podobnej odległości i oprzyj żerdkę o rozwidlenia ich konarów.

•    Oprzyj krótsze patyki o poprzeczkę, tworząc dwuspadowy dach szałasu.

Przybudówka

•    Nie znalazłeś odpowiedniej pary drzew? Oprzyj żerdkę o pojedyncze drzewo lub skałę.

•    Zbuduj wariant szałasu pod zwalonym drzewem (zob. s. 82).

Wolno stojący

•    Poszukaj trzech gałęzi długości ok. 2 m. Mogą być wygięte, a jeśli będą mieć rozwidlone końce, oszczędzi ci to wiązania ich razem.

•    Wykonaj szkielet tipi i rozstaw go, tak byś musiał pochylić się, by wejść

do środka. Niższy szałas jest stabilniejszy, a w nocy lepiej trzyma ciepło.

•    Dodaj więcej gałęzi jako wsporników, tworząc szkielet, na którym umieścisz strzechę.

KŁADZENIE STRZECHY

Nie przejmuj się zbytnio zgrabnym kształtem szkieletu i strzechy. Wiele osób traci na to sporo czasu. Znacznie ważniejsze jest, by rama była solidna, a strzecha dostatecznie gruba - co najmniej 30 cm. Im jest grubsza, tym cieplejszy i szczelniejszy szałas. Naprawianie i uszczelnianie chatki skróci ci też czas oczekiwania na pomoc. Najlepsze poprzeczki tworzą suche gałązki oparte

0    główną krokiew. Najlepsza jest strzecha z opadłych liści (błoto i mech są za ciężkie). Zacznij od podsypania liśćmi dolnego brzegu schronienia

1    posuwaj się ku górze.

I trwalszy szałas