img042 (43)

36 Struktura sieci

nie wytrzymują oczywiście konfrontacji z nowym zadaniem i sieć zawodzi nasze oczekiwania.

Opisany objaw “uczenia się na pamięć” nie występuje w sieciach mających mniejszą warstwę ukrytą, gdyż dysponując ograniczoną pamięcią sieć taka musi lepiej się starać i wypracować na niewielu dostępnych jej elementach warstwy ukrytej takie reguły przekształcania wejściowego sygnału, by umożliwić jego trafne wykorzystanie w więcej niż jednym przypadku wymaganej odpowiedzi systemu. Z reguły prowadzi to do znacznie wolniejszego i bardziej uciążliwego procesu uczenia (przykłady, na podstawie których sieć ma się uczyć, muszą być pokazane więcej razy - często kilkaset lub kilka tysięcy razy) jednak efekt końcowy jest zwykle znacznie lepszy - z chwilą stwierdzenia dobrego działania sieci dla przykładów stanowiących podstawę uczenia mamy prawo przypuszczać, że poradzi sobie ona także z podobnymi (chociaż nie identycznymi) zadaniami, pokazanymi jej w trakcie egzaminu. Nie zawsze tak jest, ale zwykle tak bywa i na tym musimy opierać swoje oczekiwania dotyczące użycia sieci.