Dystrofia wątroby jest złożonym zespołem zmian, w którym obok martwicy rozpływnej spotykamy zmiany zwyrodnieniowe hepatocytów i wylewy krwawe. Zmiany dystroficzne wątroby wywołać może szereg różnorodnych czynników. Jednym z nich jest niedotlenienie wynikające zarówno z zaburzeń w krążeniu, jak i niedokrwistości. Mogą to być także czynniki dietetyczne, jak niedobór aminokwasów zawierających siarkę, niedobór witaminy E, jednostronne żywienie rybim mięsem, alkaloidy zawarte w niektórych roślinach czy toksyny grzybicze uszkadzające bezpośrednio komórki beleczkowe. Mogą to być wreszcie substancje toksyczne, jak chlorowane naftaleny, a także toksyny bakteryjne czy pasożytnicze, np. przy posocznicy, w przebiegu pericarditis ichorosa, endome-łritis septica czy enteritis necroticans.
Pod mikroskopem hepatocyty środkowego obszaru zrazików wątrobowych wykazują cechy zwyrodnienia szybko przechodzącego w martwicę rozpływnąz cytolizą komórek oraz pyknozą i karioreksą jąder. W obszarze martwicy widoczne są resztki rozpadłych błon i jąder komórkowych, pojedyncze krwinki, histiocyty, a także fragmenty włókien kratkowych i osocze.
Makroskopowo wątroba jest powiększona, kruchej konsystencji i mozaikowa, z szarożółtym centrum zrazików oraz brązowobrunatnym obwodem.
42