img062

d) strzyki wichrowate (ukośnie ustawione) - skośne ustawienie strzyków w różnych kierunkach komplikuje zakładanie aparatu udojowego, między strzyki a kubki udojowe często przedostaje się powietrze, co powoduje przerwanie doju; osadzenie strzyków powinno być prostopadłe w kierunku podłoża Kształt strzyków U krów można wyróżnić następujące kształty strzyków (rys. 23):

Rys. 23. Kształty strzyków: 1 - normalny, cylindryczny. 2 - stożkowy, lejkowaty. 3 - rozdęty, butelkowaty. 4 - dzwonkowaty, gruszkowy. 5 - cienki

1)    cylindryczny, normalny - na całej długości równomiernie grube, które są najodpowiedniejsze do doju maszynowego i ręcznego,

2)    stożkowy, lejkowaty - u podstawy szeroki i zwężający się ku dołowi,

3)    rozdęty, butelkowaty - u nasady baniasto rozszerzony, z punktu widzenia doju maszynowego jest najmniej pożądany.

4)    dzwonkowaty - wierzchołek strzyka szerszy od jego nasady, kształt ten jest niepożądany.

Czystość wymienia Pożądane jest wymię czyste tj posiadające tylko cztery strzyki. Strzyki dodatkowe, przystrzyki, międzystrzyki utrudniają dój maszynowy, a jeżeli są drożne mogą być powodem wystąpienia infekcji, wobec tego za słuszny należy uznać przepis zabraniający kwalifikowania na matki buhajów krów ze strzykami dodatkowymi. Blizny po usuniętych strzykach dodatkowych należy traktować jak występowanie tych strzyków.

Wiązadło środkowe Prawidłowo wykształcone wiązadło środkowe przeciwdziała nadmiernemu obniżaniu się wymienia. Występuje tu silna zależność między wiązadłem a odległością wymienia od podłoża. Połączenie wymienia (więzoz-rost) z powłokami brzusznymi powinno być wyraźnie zaznaczone.

b) pomiary zoometryczne wymion krów

Ocenę wymienia i wykonanie pomiarów przeprowadza się przed dojem wieczorowym. W celu obiektywnej oceny wymienia wykonuje się następujące pomiary (cyfry dotyczą objaśnień rysunku) (rys 24);

Rys. 24. Schemat pomiarów wymion

długość podstawy wymienia - odległość między przednim i tylnym punktem |«go zawieszenia (cyrklem) - 1;

ft/erokość wymienia - odległość między zewnętrznymi ścianami wymienia (mierzy się szerokość ćwiartek przednich, tylnych i środkowych - cyrklem)

4. 5. 6;

■ jiębokość wymienia - odległość od punktu zawieszenia do nasady strzyka (mierzy się głębokość ćwiartek przednich i tylnych - linijką) - 2, 3; mzstaw strzyków - odległość między środkowymi punktami strzyków (mierzy tlę rozstaw strzyków tylnych, przednich i tylno-przednich - linijką) - 7, 8. 9; długość strzyków - odległość od nasady do wierzchołków (mierzy się długość ntrzyków przednich i tylnych - linijką) - 10, 11,

grubość strzyków - odległość między ścianami strzyka (linijką) - 12, 13; odległość od stanowiska - odległość między nasadą strzyka tylnego a powierzchnią stanowiska (linijką) - 14;

objętość wymienia = długość x szerokość x głębokość (wynik szerokości jest średnią z pomiaru szerokości przedniej, środkowej i tylnej, a głębokość -'.rodnią z głębokości przedniej i tylnej);

nprawność wymienia wynika z podzielenia ilości udojonego mleka przez objętość (kg/dcrrr);

pomiary różnicy w wielkości powierzchni wyznaczonej przez kohce strzyków pr/ed i po doju może być uważany za wskaźnik sprawności wymienia, gdyż |oat związany z rozwojem tkanki gruczołowej, która po doju zmniejsza swoją objętość; im większa zatem różnica między powierzchniami międzystrzyko-wymi przed i po doju, tym lepiej świadczy o sprawności wymienia.

59