-Oznacza się go po przeprowadzeniu hydrolizy glikoprotein, wykonując reakcje barwną z odczynnikiem dwufenyloaminowym.
Czynnik reumatoidalny jest to przeciwciało przeciwglobulinowe skierowane przeciw epitopom immunoglobulin klasy G ludzkich i króliczych.
•Odczyn lateksowy można wykonać metodą „szkiełkową" mieszając na szkiełku podstawowym 1 krople badanej surowicy z 2 kroplami zawiesiny spłaszczonego lateksu i odczytując go na ciemnym tle stopień aglutynacji oraz określając go jako:
“(-).( + ). (++), lub (+++).
•Przeciwciała przeciwjądrowe wykrywa się wieloma metodami. Najczęściej badanie rozpoczyna się od oznaczenia ich obecności metodą immunofluorescencji pośredniej.
•Preparat inkubuje się z badaną surowicą rozcieńczoną w postępie geometrycznym 1 : 10, 1 : 20, 1 : 40..., a następnie po wypłukaniu - z surowicą przeciwglobulinową.
-Rozróżnia się 4 typy świecenia; obwodowy (a), plamisty (b), homogenny (c), jąderkowy (d).
•Pośrednią metodą wykrywania przeciwciał DNP jest oznaczanie komórek LE.
Metoda ta pochodzi od określenia choroby: lupus ertyhematosus - toczeń rumieniowaty, zachodzącym in vitro podczas inkubacji leukocytów z surowica zawierającą te przeciwciała.
Przeciwciała przeciw cytoplazmie granulocytów (antineutrophil cytoplasm antibodies - ANCA.)
—Na podstawie świecenia w obrębie cytoplazmy w badaniu immunofuorescencyjnym na granulocytach utwardzonych alkoholem wyróżnia się dwa rodzaje tych przeciwciał:
•C-ANCA związane z proteinazą 3.
•P-ANCA stanowią marker ziarniaka Wegnera (80-100% przypadków), rzadziej towarzyszą zapaleniu wielotętniczemu.
•Przeciwciała przeciw fosfolipidom.
-Te przeciwciała wykrywa się metodą ELISA.
-Przeciwciała przeciw kardiolipinie powodują fałszywie dodatni wynik odczynu Wassermanna, w którym antygenem jest kardiolipina, a który często stwierdza się w przebiegu tocznia układowego.
*Antvstreptolizvnv (ASO) sa to przeciwciała przeciw streptolizynie O.
—Prawidłowa wartość nie powinna przekraczać 200j./ml.
—Oznaczanie ASO jest celowe tylko wówczas gdy podejrzewa się udział paciorkowców w patogenezie choroby -gorączka reumatyczna.
Przeciwciała przeciw pałeczkom GRAM- ujemnym.
W przebiegu reaktywnych zapaleń stawów wywołanych przez pałeczki Salmonella, Shigella i Yersinina dochodzi do powstania przeciwciał, które wykrywa się testem Widala lub metodą immunoenzymatyczną (ELISA).
Przeciwciała przeciw antygenom - Borelia bumdorferi.
W przebiegu choroby Boreliozy z LYME wywołanej przez krętki Borelia burgdorferi, można w surowicy i wpłynie stawowym wykryć przeciwciała klasy IgG ( najwyższe miano między 3 a 6 tygodniem choroby) oraz IgG ( najwyższe miano po wielu tygodniach lub miesiącach.)
—Przeciwciała te wykrywa się metoda immunofluorescencji lub ELISA.
•Antygen HBs.
-Oznaczanie antygenu HBs przydatne jest w diagnostyce chorób tkanki łącznej.
-Antygen HBs może dowodzić wczesnego zapalenia wątroby ponadto stanowi składnik kompleksów immunologicznych wykrywanych w przebiegu guzkowego zapalenia tętnic u około 90% chorych.
Przeciwciała przeciw antygenom HIV.
Objawy kliniczne zespołu nabytego upośledzenia odporności (AIDS) mogą przybierać postać niektórych chorób tkanki łącznej m.in. zespołu Reitiera, łuszczycowego zapalenia stawów, zespołu Sjógrena.
—Oznaczanie przeciwciał antygenom HIV jest więc przydatne w diagnostyce różnicowej tych objawów.