img101

Wartość granicy zmęczenia Z_G obliczamy według zależności:

Z_r= o + A o

Cr    O

f- ^{+ i}l

[F 2)

(2.5)

gdzie: a₀ - najniższy poziom naprężenia, przy którym wystąpiło w badaniach zdarzenie rzadsze,

Aa - wartość zmiany naprężenia między sąsiednimi poziomami,

F- suma rzadziej występujących zdarzeń (zniszczenia lub niezniszczenia próbki).

F = Źfi    (2-6)

/=0

oraz:

^{A = y}Z^l-fr

i=1

(2.7)

UWAGA: we wzorze (2.5) znak (-) stosujemy w przypadku gdy rzadziej występowało pękanie próbek, znak (+) w przypadku odwrotnym.

Tablica 2.1. Przykład opracowania wyników badań przedstawionych na rys. 2.3

nr poziomu naprężenia i	wartość naprężenia na /-tym poziomie, MPa	suma zdarzeń rzadszych f , zaistniałych na /-tym poziomie	*•fi
0	180	1	0
1	185	2	2
2	190	2	4
3	195	4	12
4	200	2	8
5	205	1	5
		F = Żf,=l2 1=0	A = Żi-f,=31 1=1

Stąd:

Z_c=cr₀+Aa

A + I

F 2)

= 180 + 5

'31

U2

190,4 MPa.

23. Opis stanowiska ba-sa

Badania zmęczeniow e rmsr z: Instron 8802 przedstawjeoese w siłownik hydrauliczny 1 ■ _z szerokim zakresie czesi; * w licz (5) umożhwia zaciskanie: steruje oprogramowanie zuzzsc

Rys. 2.4. Saac!«»*siz a

W zależności od zasusz-rz r.~m stanowisku rożne rrz rzożna statyczną próbę rc zcmg zadania zmęczeniowe z w-.fei Te ostatnie nadzoruje moduł pmu pokazano na rysunku. rożnych wartościach wspófcz| żądanych wartości obciążenia : rciążenia w zakresie od 5 z: w czasie badań. Pozostałe za umożliwiają automatyczną n w sytuacji awaryjnej.

Badania przeprowadzone stawionym na rysunku 2.6.

34