Img10334

Widzicie więc sami, żc przychodzą wam do głowy różne myśli, zależnie od sytuacji, od ludzi, z którymi przebywamy, zależnie od tego, co się dzieje, jak się właśnie czujemy itd.

A teraz zamknijcie na chwilę oczy i uświadomcie sobie, o czym teraz myślicie, właśnie w tej chwili, kiedy siedzicie z zamkniętymi oczami. Macie 1 minutę, aby móc stwierdzić, o czym właśnie myślicie... (1 min.)

Zaraz poproszę was, abyście narysowali w środku głowy, którą przygotowaliście wcześniej, wszystkie swoje myśli w tej chwili. Możecie użyć odpowiedniego koloru. Na rysunek macic 10 minut. Otwórzcie oczy i zacznijcie rysować...

Należy poprosić każde dziecko o pokazanie rysunku i krótkie objaśnienie, o czym baśnie myślało.

[TT] KRYTERIA OCENY O O czym myślę często? ^y □ O czym myślę szczególnie chętnie?

□    O czym nie myślę chętnie?

□    Jak mogę się dowiedzieć, o czym myślą inni?

□    Komu mówię o tym, co myślę?

□    Komu bym tego nie powiedział?

□    Kiedy mam jakieś tajemnice?

□    Kto opowiada mi, o czym myśli?

□    Jak czuję się w tej chwili?

DOŚWIADCZENIA

Zabawa pomaga dzieciom myśleć i czuć bardziej świadomie —jest to gwarancją samodzielności.

Aby gra ta nie była odizolowana od codziennego życia, byłoby korzystne zadać dzieciom czasami pytanie: „O czym myślisz?” Nie należy tego oczywiście czynić, aby zaspokoić swoją potrzebę kontrolowania, lecz aby dać dzieciom możliwość zdania sobie sprawy z tego, jakie są ich myśli w danej chwili i aby powiększyć zaufanie dzieci, że mogą powierzyć część swojego świata myśli i uczuć innym.

MOWA POGRZEBOWA

(K. W. Vopel)

0CELE

Dzieci uświadamiają sobie, czego w tej chwili oczekują od życia. W ograniczonym zakresie mogą też przemyśleć swój stosunek do śmierci.

UCZESTNICY

Powyżej 12 lat. Wielkość grupy nie powinna przekraczać 16 uczestników. Założeniem jest, że dzieci znają gry interakcyjne, szczególnie z tego rozdziału. Oprócz tego musi istnieć zaufanie między uczestnikami i między grupą a kierującym nią.

CZAS TRWANIA Około 30 minut.

POMOCE Papier i ołówek.

PRZEBIEG GRY

Chciałbym wypróbować z wami niezwykły eksperyment, a mianowicie

'-' „Mowę pogrzebową”. Związane jest to z tym, że każdy przenosi się myślami

do przyszłości. Rodzimy się i umieramy: są to właściwie dwa fakty, których możemy być pewni. To dobrze, że zastanawiamy się nad nimi czasami. Wyobraźcie sobie, że wybieracie się myślą w przyszłość do dnia, kiedy umarliście. Ktoś będzie przemawiał nad waszym grobem...

Kto miałby to zrobić?... Może ksiądz, członek rodziny lub przyjaciel?...Za-stanówcie się, co miałby o was powiedzieć. Co chcielibyście usłyszeć? Jakie miałoby być wasze życie? — Co chcielibyście osiągnąć, jakie moglibyście przeżyć niepowodzenia? — Co chcielibyście przeżyć? — Spróbujcie wyobrazić sobie odpowiednią mowę pogrzebową...

Zamknijcie oczy na 5 minut i zastanówcie się...

A teraz weźcie papier i sformułujcie taką mowę. Macie na to 15 minut. Proszą polecić dzieciom, aby wybrały jedną osobą z grupy, która chciałaby potem przeczytać swoją mową pogrzebową i z którą porozmawiałyby krótko. Proszą przeznaczyć na to kolejne 5 minut.

131

u miiiwinr i i