Na osi śmigła założymy jeszcze podkładki 10 i kawałek gumki 11. Aby kołki 3 i 4 nie popękały należy na ich obwodzie wywiercić sześć otworków, a dopiero później w te otworki wcisnąć płasko sklepany koniec drutu 5 (i 7). Końce drutów są wygięte w kształcie spinaczy biurowych, co umożliwia łatwe umocowanie kółek — łopatek śmigła. Łopatki śmigła można wyciąć z kolorowego kartonu lub dowolnego cienkiego
Rys. 14. Budowa składanego wiatraczka
patki większego śmigła są skręcone „w lewo”, a łopatki mniejszego śmigła są skręcone „w prawo”, wskutek czego śmigła obracają się w przeciwnych kierunkach. Do klocka 4 przyklejamy od strony czołowej krążek tekturki 9. Spirala narysowana na tym krążku (patrz rys. 13) oraz róż-npkolorowe łopatki śmigieł obracających się w przeciwnych kierunkach dają bardzo ładne efekty wizualne.
tworzywa. Łopatki są zupełnie płaskie (nic należy zginać!), lecz ustawione pod kątem względem osi śmigła.
Jeżeli nie chcemy wbijać końców drutu w klocki-piasty, można wygiąć drut w kształcie pętli 12 i trzy takie pętle przywiązać mocną nicią do klocka-piasty.
Do budowy kompasu będą potrzebne następujące materiały i części:
— małe okrągłe pudełko z przejrzystą pokrywką (np. po tabletkach witaminowych),
— dolna część zatrzasku krawieckiego,
— płaski drucik stalowy (np. ze spinki do włosów),
— krążek kartonu, igła. klej.
Płaski stalowy drucik wyginamy
w kształcie odwróconej litery „U" wg rys. 15a. Dolne końce drucika 1 wsuwamy w otwory w zatrzasku krawieckim 2, a następnie rozginamy, jak na rys. 15b. Ujmując boczne części drucików 1 tuż przy zatrzasku 2, wyginamy druty, jak na rys. 15c.
Aby drut nabrał własności magnetycznych należy go namagnesować. Najprostszy sposób namagnesowania, polega na pocieraniu innym magnesem trwałym w kierunkach oznaczonych strzałkami na rys. 15d. Pamiętajmy o tym, aby jednym końcem magnesu trwałego pocierać jedną końcówkę drutu, a drugim końcem tego magnesu — drugą końcówkę.
22