Przednia blaszka pantografu 5e (rys. 55) może być wygięta ku górze, lecz tak, aby magnes 6 (rys. 54b) przylegał równolegle do kartonu la.
Na rys. 56 przedstawiono zmontowaną zabawkę w widoku od dolnej strony płyty („jezdni").
Po starannym zmontowaniu części, a zwłaszcza mechanizmu sterującego, samochodzikiem można jeździć bardzo precyzyjnie niemal po całym polu jezdni.
Każdy harcerz i każdy uczeń zna dobrze wszystkie znaki drogowe. Nauka znaków drogowych polega na wzrokowym opanowaniu znaczenia symbolu przedstawionego na rysunku.
Wiadomości te można zdobyć nawet bez jeżdżenia samochodem po drogach. Natomiast do zapoznania się z zasadami zachowania się na skrzyżowaniu dróg lub ulic są już potrzebne praktyczne ćwiczenia. Ponieważ wykonywanie takich praktycznych ćwiczeń na ulicy jest niemożliwe, zbudujemy mały model skrzyżowania ulic, na którym można nauczyć się podstawowych zasad ruchu. Małe zabawki — modele samochodów posłużą do pokazania różnych sytuacji drogowych; przechodniami będą np. pionki figur szachowych.
Miejskie skrzyżowanie ulic musi mieć oczywiście odpowiednie sygnalizatory świetlne, w których zastosujemy zwykłe żarówki z latarki kieszonkowej.
Budowę modelu skrzyżowania rozpoczynamy od wykonania podstawy. Kwadratową ramkę z listewek sosnowych obijamy od strony górnej prostym kawałkiem sklejki. Podstawa modelu przedstawionego na rys. 57 ma następujące wymiary: długość — 460 mm, szerokość — 460 mm, wysokość — 20 mm. W sklejce podstawy wycina się cztery szczeliny do ustawienia czterech sygnalizatorów świetlnych. Należy zwrócić uwagę na sposób ustawienia sygnalizatorów: kierowca jadący po prawej stronie ulicy i zbliżający się do skrzyżowania, obserwuje tylko sygnalizator, który stoi po prawej stronie na narożniku chodnika. Sygnalizator stojący na lewym narożniku jest zwrócony w kierunku ulicy poprzecznej.
Po wycięciu szczelin na sygnalizatory, podstawę okleja się czarnym papierem introligatorskim. Cztery szare kawałki tekturki przyklejone w narożnikach oznaczają chodniki, a naklejone białe paski brystolu tworzą „zebrę", czyli przejścia dla pieszych.
Sygnalizatory (rys. 58) najlepiej wyciąć piłą włosową z cienkiej sklejki modelarskiej. Trzonki żarówek można osadzić bezpośrednio w otworach sklejki — przykręcanie oprawek żarówek nie jest celowe.
Po starannym wykonaniu otworu, wciśnięta żarówka jest unieruchomiona w sklejce, z której jest zbudowany sygnalizator. Od tylnej strony żarówki do jej trzonka i styku cynowego należy przylutować końce przewodów elektrycznych. Najlepiej zastosować cienki przewód elektryczny izolowany bawełną. W opisanym modelu zastosowano przewody odwinięte ze starej cewki radio-
50