Dotychczasowe rozważania na temat organizacji zajęć nie uwzględniały specyfiki wieku dzieci, co należy brać pod uwagę ze względu na ich bardzo różne możliwości fizyczne i psychiczne. Jedno z zagadnień metodycznych w tej dziedzinie to czas trwania zajęć w grupach o różnym wieku.
Zajęcia z dziećmi 3-letnimi
Zajęcia z dziećmi 3-letnimi powinny trwać bardzo krótko — 5—10 minut, a dziecko nie zainteresowane może w każdej chwili odejść. Zajęcia z dziećmi w tym wieku prowadzi się najczęściej w małych, kilkuosobowych zespołach, rzadziej, zwłaszcza w pierwszej połowie roku, prowadzone są z całą grupą. Udział dzieci w zajęciach jest dobrowolny, a nauczycielka rozpoczynając zajęcia stara się zainteresować je ciekawą pomocą lub tym, co robi. Interesująca pomoc i ciekawie interpretowana treść potrafią skupić podczas opowiadania całą grupę 3-latków przy nauczycielce.- Podobny skutek wywoła zabawa' ruchowa rozpoczęta z kilkorgiem dzieci lub rozłożone na stoliku farby. Dlatego też twierdzenie, że w pracy z dziećmi 3-letnimi .nie prowadzi się zajęć z całą grupą, powinno być właściwie interpretowane. Należy je rozumieć w ten sposób, że nie wymaga się udziału w zajęciach jednocześnie wszystkich dzieci, zarówno bowiem moment włączenia się, jak i odejścia od zajęcia jest zależny od zainteresowania poszczególnych dzieci. Traktując udział 3-latka w zajęciu w sposób tolerancyjny, powinno się dążyć do prowadzenia go w sposób ciekawy, dostosowany do poziomu dzieci, aby spowodować uczestnictwo w nim możliwie największej ich liczby. Wtedy też można mówić, że zajęcie z najmłodszymi dziećmi może trwać około 10 minut, jeżeli będą one zainteresowane tym, co robią.
W drugim półroczu już prawie wszystkie 3-latki dojrzałe są do udziału w krótkich zajęciach zbiorowy eh.;" jeżeli są do nich systematycznie wdrażane i zachęcane, a przede wszystkim jeżeli zajęcia prowadzone są w sposób ciekawy. Jeżeli w zaplanowanym na dany dzień zajęciu, np. opowiadaniu, brało udział tylko kilkoro dzieci, można, a nawet trzeba, powtórzyć je jeszcze raz lub dwa; dążąc do tego, aby za każdym razem słuchały go inne dzieci, co oczywiście nie przeszkadza, że dołączą się i te, które już poprzednio słuchały, jeżeli tylko same mają na to ochotę. Taki system pracy z dziećmi najmłodszymi jest uzasadniony i w pełni możliwy, jeżeli weźmie się pod uwagę, że zajęcie prowadzi się tylko jedno w ciągu dnia i trwa ono bardzo krótko.