img329

194

się aparaty produkcji duńskiej tzw Milko-Scope Aparaty takie instalowane są do przo wodów na mleko między aparatem udojowym a .rekorderem' Przepływając przez apn rat udojowy mleko częściowo oddziela się do specjalnej tuby z podziałką wskazując jego ilość Z tuby tej pobierana jest próbka do oznaczenia składu mleka

23.2.3. Prace po zakończeniu próbnego udoju

W notesie oborowym należy podsumowć wydajność mleczną krów i skonfrontował* uzyskaną surrę z ogólną ilością udojonego mleka Wielkości te powinny być zgodno Następnie należy sprawdzić, czy wszystkie krowy ujęte w notesie oborowym były dojo ne; jeżeli brak jest wpisanego udoju, musi być wpisana przyczyna mewydojema krowy np. zasuszenie czy ocielenie Po zakończeniu próbnego udoju w notesie oborowym dokonuje się podsumowania dobowej wydajności każdej krowy Następnie oblicza siy średnią wydajność obory oraz krów dojonych Wartości tych średnich wpisuje się n« ostatniej stronie notesu oborowego Sumy całodobowych wyaajności poszczególnymi krów należy wpisać na ich tablice oborowe (ryc 87)

strona przedmą

Nazwa
Nr rejestr
Urocz	Zas.
Ociel	Pckr
M	0.
WyC 19	r_ kg ml	%tł
OPU_	kg ml PPU
l__j

E

o

strona tylna

Ryc 87 Wzór tablicy oborowej

23.2.4. Oznaczenie składu mleka

Oznaczenie zawartości tłuszczu i białka w mleku wykonują laboratoria badania ml® ka OSHZ Do laboratorium wysyłane są próbki mleka w trakcie próbnego udoju W każdej próbce oznacza się procentową zawartość tłuszczu oraz w mleku wybranych krów również procentową zawartość białka W mleku można oznaczać również zawai tość innych składników, np. laktozę (cukier mlekowy) lub suchą masę Po dokonaniu analizy składu mleka wyniki wpisywane są do „Wykazu krów ocenionych’ które przesłane zcstaty do iabo^ratorium razem z próbkami mleka Wykazy przekazywane są do pracowni elektronicznej techniki obliczeniowej

Oznaczenie zawartości tłuszczu

Zawartość tłuszczu w mleku oznacza się następującymi metodami

-    Gerbera

-    fotometryczną przy użyciu aparatów Milko - tester MK III lub Milko - csan,

-    Rose-Goettheba (metoda ekstrakcyjna)

Zasada oznaczania metodą Gerbera polega na rozpuszczeniu białka w kwasie siarkowym z dodatkiem alkoholu amylowego. oddzieleniu tłuszczu za pomocą wirowania i następnie określeniu jego zawartości. Metodę Gerbera stosuje się w laboratoriach badania mleka w celu potwierdzenia wyników badań uzyskanych metodą fotometryczną

Zasada oznaczania zawartości tłuszczu metodą fotometryczną. aparatem Milko -

-    tester MK III, polega na wykorzystaniu promieni podczerwonych, które załamują się na kuleczkach tłuszczu. Na podstawie ich rozłożenia na specjalnym ekranie można ustalić, z dokładnością do 0.01% zawartość tłuszczu w mleku

Metoda Róse-Goettlieba polega na rozpuszczaniu białka mleka w roztworze amoniaku i ekstrakcji tłuszczu rozpuszczalnikiem organicznym, a następnie na wagowym oznaczaniu ilości tłuszczu w próbie mleka Oznaczenie przeprowadza się z dokładnością do 0 01% Metoda ta stosowana jest do oznaczania zawartości tłuszczu w próbach wzorcowych m;eka w laboratorium wiodącym. Uzyskane wyniki wykorzystuje się do skalowania (regulacji) aparatów Milko-tester Ze względu na dużą dokładność metodę uważa się za wzorcową i odwoławczą

Oznaczenie zawartości białka

Zawartość białka w mleku oznacza się metodą fotometryczną posługując się aparatem Pro-milk. Milko-scan albo klasyczną metodą Kjeldahla. W aparacie Pro-milk zawartość białka oznacza się z dokładnością do 0,01% posługując się szczegółową instrukcją dołączoną do każdego aparatu

Oznaczanie białka metodą Kjeldahla polega na przeprowadzeniu organicznych związków azotj w siarczan amonowy, zalkalizowamu tego roztworu jego destylacji i miareczkowaniu kwasem solnym W ten sposób ustala się zawartość azotu w próbie, a następnie przelicza s ę go na zawartość białka w mleku Metoda ta ma zastosowanie do oznaczania zawartości białka w próbach wzorcowych mleka które wykorzystuje się do kontroli i skalowania aparatów fotometrycznych.

23.2.5. Kontrola prawidłowości oznaczeń

Automatyczna aparatura do oznaczania składu mleka wymaga stałego regulowania aparatów a więc odpowiedniego ich skalowania Do tego celu służą próby wzorcowe które rozsyłane są do wszystkich laboratoriów w kraju. Próby wysyła laboratorium wiodące OSHZ w Olsztynie z częstotliwośctąco 14 dni Ponadto prowadzi się wewnętrzną kontrolę oznaczania procentowej zawartości tłuszczu w mleku w oparciu o metodę Gerbera

23.3. Kontrola przyrostów masy ciała

Przy prowadzeniu opasu bydła kontrola przyrostów ma na ceiu

-    określenie zdolności bydła do opasu,

-    ocenę efektywności opasu.

-    kontrolę rozwoju zwierząt dla celów selekcji

-    określenie wysokość: wynagrodzenia obsługi

Kontrolę przyrostów prowadzi się na podstawie ważenia zwierząt w określonych odstępach czasu. Cielęta i młodzież powinno ważyć się co miesiąc, a osobniki dorosłe na początku i końcu okresu pastwiskowego Każde ważenie należy przeprowadzić rano przed karmieniem zwierząt. Różnica masy ciała m.ędzy dwoma kolejnymi ważeniami danego zwierzęcia stanowi jego ogólny przyrost w badanym okresie Dzieląc przyrost masy ciała w badanym okresie przez długość (w dniach) okresu uzyskujemy przyrost dobowy (dzienny)