img525 (3)

Hasło encyklopedyczne „Historia Religioznawstwa’

Jako samodzielna dyscyplina religioznawstwo — rozumiane jako analiza wspólnych elementów występujących w różnych religiach, rozszyfrowanie praw rozwoju religii, przede wszystkim jednak badanie początków i pierwotnej formy religii — jest bardzo młodą dyscypliną wiedzy; religioznawstwo powstało dopiero w XIX wieku, prawie równocześnie z językoznawstwem. W przedmowie do pierwszego tomu Chips from a German Worship (London 1867) Max Muller jako pierwszy posłużył się terminem „religioznawstwo”. Oczywiście termin ów pojawiał się już wcześniej: a więc w 1852 roku użył go abbe Prosper Leblanc, w 1858 roku F. Stiefelhagen itd., obaj jednak nie używali go w ścisłym znaczeniu Mullera, dzięki któremu weszło ono do obiegu językowego.

Pierwsza katedra historii religii powstała w 1873 roku w Genewie; w 1876 roku ufundowano cztery następne w Holandii, w 1879 roku powstała zaś w Paryżu na College de France. W 1885 roku na Sorbonie utworzono specjalny wydział religioznawstwa; na uniwersytecie w Brukseli historia religii stała się samodzielną dyscypliną w 1884 roku, w 1910 roku utworzono pierwszą katedrę w Berlinie, następnie w Lipsku i Bonn. Inne kraje europejskie wkrótce podążyły za tymi przykładami.