img835

Powietrze jest niewidoczne!

Powietrze to tajemniczy żywioł. Jest obecne, a nikt nie może go zobaczyć. Dzieci będą się dobrze bawić, gdy zachęcie je... do rozglądania się w sali za powietrzem.

Gdzie jest powietrze?

Kto potrafi je przytrzymać rękami? Kto potrafi je sobie przynieść albo odepchnąć? Kto potrafi wgryźć się w powietrze lub nawet je zjeść? Kto potrafi powietrze zamieszać czy podrzucić je do góry?

Dzieci wszystko wypróbowują i zastanawiają się, co jeszcze mogłyby zrobić, aby schwytać powietrze. Będzie przy tym śmiechu co niemiara. Oczywiście, nikt nie może powietrza zobaczyć, przytrzymać lub zjeść!

U

Czy w ogóle nie ma powietrza?

Julia pyta: „Gdzie jest powietrze?" Przemek protestuje: „Nie ma go tutaj!" A Marcin uważa: „Powietrze to coś głupiego, ponieważ nie mogę się z nim bawić!” Tak lub podobnie przedszkolaki będą komentować tę zabawę w łapanie i szukanie powietrza. Jak im odpowiecie?

„Powietrze jest tu obecne. Naprawdę można je zobaczyć, można je poczuć, a nawet bawić się z nim!”

Gdy dzieci się teraz zaciekawiły, pokażcie im powietrze za pomocą podanych zabaw i eksperymentów.

Jednakże zanim rozpoczniecie, najpierw niech one same spróbują udowodnić, iż powietrze jest obecne! Wpadną przy tym na często oryginalne pomysły! Wszystkie należy wypróbować, o ile nie są niebezpieczne.

Przedszkolaki przeglądają stare czasopisma i wycinają zdjęcia tych zwierząt i przedmiotów, które ich zdaniem mają do czynienia z powietrzem. Może to być samolot, balon, motyl, skakanka... Fotografie przyklejamy na plakacie, a dzieci opowiadają, co widzą, gdzie jest powietrze i co się z nim dzieje.

Podczas poniższego eksperymentu d/.ieci rzeczywiście zobaczą powietrze -w formie powietrznych bąbelków. Weźcie dużą wanienkę czy miskę napełnioną wodą oraz pustą butelkę z przezroczystego szkła. Powoli zanurzcie butelkę pod wodę, by i l/ioci dokładnie zaobserwowały, jak wzbijają się bąbelki powietrza. Możecie przerwać strumień bąbelków, trzymając szyjkę butelki głębiej niż jej pozostałą część. Wówczas powie-11 ze nie będzie mogło już uchodzić. Dzieciom sprawia przyjemność patrzenie na bąbelki powietrza - jak szybko wzbijają się ku górze, pękają na powierzchni wody i „rozpuszczają się w powietrzu”.

Doświadczanie świata powietrza

Zabawa z bąbelkami powietrza

Potrzebujemy do tej zabawy dwie szklanki i dużą miskę wody. Pierwszą szklankę ukośnie zanurzamy w wodzie, tak iż cała napełnia się wodą. Drugą szklankę odwracamy, zanurzamy pionowo i dopiero pod wodą trzymamy lekko ukośnie, tak iż uchodzą bąbelki powietrza. Teraz pierwszą szklanką można złapać te bąbelki. Przedszkolaki mogą to wypróbować także samodzielnie.

Gdy wodę ufarbujemy atramentem, dzieci jeszcze wyraźniej ujrzą unoszące się do góry, jasne bąbelki powietrza.

Czarodziejski trik

Najpierw dzieci będą się dziwić tymi czarami, jednak później zrozumieją trik i mogą go naśladować. Czarodziej zaopatruje się w szklankę, papierową serwetkę i przezroczystą miskę pełną wody.

Potem zaczyna czarowanie: serwetkę zmiętą w kulkę wciska na dno szklanki, następnie obraca szklankę i całkowicie zanurza ją w wodzie. Z tajemniczą miną ostrożnie wyjmuje szklankę z wody i wyciąga... suchą serwetkę. Brawo dla czarodzieja! A sztuczka? Powietrze w szklance współuczestniczyło w czarach!

13