Ze względu na miejsce artykulacji polskie afrykaty podzielimy na następujące podklasy:
a) przedniojęzykowo-zębowe:
[c] — nigdy nie występuje przed [i] oraz [i], por.:
[c] co — [co] owoce — [ovoce]
[c’] — występuje tylko przed [i] lub [1], por.:
[c’] cirarium — [c’irar’mm] lekcja — [lekc’ia]
[3] — nigdy nie występuje w absolutnym wygłosie oraz przed [i] lub [i]
por.:
[3] dzwon — [3von] miedza — [m’ie3a]
[3’] — jest to głoska, którą spotykamy tylko na granicy wyrazów w tekstach wypowiadanych przez osoby realizujące model tzw. wymowy poznań-sko-krakowskiej, por.:
[£] — nie występuje bezpośrednio przed [i] oraz [i], por.:
[ć] czort — [cort] milczenie — [m’ilceńe]
[ć’] — pojawia się tylko bezpośrednio przed [i] oraz [jj, por.:
[ć’] Chile — [c’ile] liczja — [1’ic’ja]
[3] — nie występuje w absolutnym wygłosie oraz przed [i] oraz [i], por.:
V V v n
[3] dżem — [3em] dżudo — [3udo]
[3’] — pojawi się tylko bezpośrednio przed [i] oraz [i], por.:
[3’] adagio — [ada3’io] dżin — [3’in]
[ć] — nie występuje bezpośrednio przed [y], por.:
[ć] ciało — [ćauo] leć — [leć]
[3] — nie występuje w absolutnym wygłosie ani też bezpośrednio przed |y|, por.:
[3] działo — [3auo] powiedział— [pov’ie3au]
Spółgłoski półotwarte bywają także zwane sonornymi lub sonantami. Ich artykulacyjna istota polega na tym, że powietrze wydostające się z płuc w tym samym czasie napotyka na dwie różne przeszkody, a mianowicie:
I. zwarcie określonych artykulatorów w jamie ustnej i szczelinę utworzoną przez języczek podniebienia miękkiego, por. [m], [n] itp.,
55