Pseudomonas Alealigenes Achromobacter Micrococcus Bacillus Powoduje ubytek azotu z gleby, Wraca go do atmosfery. - częściowa- Escherichia coli, Clostridium perfin- produkuje amoniak, azotyny- rakotwórcze Równanie
Normalnie uzyskują energię z fermentacji lub amnonifikacji azotu. Prowadzi do skażenia życia azotynami, zanieczyszcza wodę pitną, powoduje utratę azotu w gleby i powstawania azotynów w zbiornikach wodnych słabo napowietrzonych Donor H, transport elektronów Równania
Każdy etap katalizuje swoisty enzym. Zależnie od warunków
środowiskowych redukcja azotanu może albo przebiegać bez akumulacji związków pośrednich prowadząc wprost do uwolnienia azotu lub też z akumulacją, a następnie wydzieleniem tlenku azotu IV, tlenku azotu II, lub tlenku azotu I. Azotyn No lub azot cząsteczkowy są wydzielane, kiedy jest nadmiar azotanu i stężenie donorów H staje się czynnikiem ograniczającym . Przechodzi w warunkach beztlenowych. Drobnoustroje: Thobacillus denitryficans, Micro coccus denitryficans, Paracoccus d, Bacillus dicheniformis, Admonobacter, Pseudomonas d, Akalidens. Trzeba zapobiegać przenawożeniu, bo bakterie przeobrażają je w azotyny. Oddychanie azotanowe- redukcja azotanu do azotynu. Elektrony i protony trafiają na azotan- akceptor. Paracoccus den.- równanie!!!!!
- amonifikacja azotanowa- bakterie jelitowe e. coli, Euterobacter aergeres. Równanie
Ważny proces, bo zapobiega ubytkom azotu z gleby. Clostridium perfingenes. Proces przekształcania azotanu w azot. Jedyny taki proces gdzie azot z związków nieorganicznych uwalniany jest i włączany do obiegu. Bakterie denitryfikacyjne są tlenowcami. W warunkach beztlenowych w obecności azotanu jako jedynym akceptorem wodoru, związek ulega redukcji do tlenku azotu I i azotu cząsteczkowego i są one uwalniane z komórki. Nie rosną w beztlenowych pod nieobecność azotanu. Równanie
Amonifikacja- kilka grup, fakultatywne beztlenowce zdolne do fermentacji w warunkach beztlenowych. Oddychanie siarczanowe- obligatoryjne beztlenowce. Przeprowadza je grupa bakteri sulfidogennych.. Mają zdolność przekazywania wodoru do siarczanu jako ostatecznego akceptora elektorów redukując go do siarczku. Transport elektronów zachodzi przy udziale cytochromu e- zysk energetyczny pochodzi w warunkach beztlenowych z fosforylacji oksydacyjne. Równanie
5