potkać w twoim 2yciu ludzi, dla których jego problemy staną się problemami sprawami wspólnymi la takich ludzi spotkałam. Miałam po prostu — dar potkania ludzi. A jest to dar wyjątkowy. Bez przesady. Można przecież spo-kać wielu, nawet takich, którzy owszem — współczują, lecz nic poza tym”14, dztc tu oczywiście o rolę i miejsce animatora w tyciu ludzi dotkniętych niepełnosprawnością
W procesie animacji trzeba wiedzieć, jakie cechy osobowości, jakie ulotności molna nawinąć, na co położyć szczególny nacisk, by przezwyciężyć zarówno wewnętrzne bartery psychiczne tkwiące w każdej jednostce niepełnosprawnej — przezwyciężyć siebie, ale również by pokonać niejednokrotnie trudniejsze — bariery społeczne
Wanda Szttman, znana ze swej działalności animacyjnej, w jednym z wywiadów powiedziała: „Starałam się po prostu pobudzać do tycia drzemią ee w człowieku siły, możliwości i uzdolnienia”'5,
Natalia Han-llgiewicz w książce będącej spowiedzią życia pisze: „Ważne jest przecież dosłownie wszystko, każdy drobiazg jest istotny, przydatny do zrozumienia tego, komu mamy pomóc, Bo nie ma przypadkowych spotkań % dziećmi, każde pozostawia ślad, każde w swój sposób rzeźbi charakter. (...) Poznawanie j zrozumienie każdego człowieka ma coś z mistyki, Niekiedy wy* j wiera wpływ na jego przyszłość Może mu pomóc. Może też ciężko pokale* ezyć, jeżeli lekkomyślnie ferujemy wyroki lub też jeżeli nasza diagnoza jest j