skanowanie0023

bądź całkowitego jej braku, jak i przyczyny dla których związki te wzmagają się w miarę wzrostu i zaostrzenia się tej konkurencji. Nawet wysoki stopień dywersyfikacji produkcji przy braku konkurencji na rynku nie zagraża bytowi przedsiębiorstwa, a zatemruelyyina-ga~^geńumuainrsgukturze organizacyjnej istotnie naruszających dotychczasowe prorega-' tywy systemu kźztałtOwHjTstruktury i jego ogniw. Ąjakim naruszeniem proreeatyw jest niewątpliwie utworzenie dywizji o dużym stopniu autonomii. Wysoki stopień dywersyfikacji produkcji w połączeniu z konkurencją na rynku może natomiast zagrozić istnieniu przedsiębiorstwa, jeżeli nie dokona ono odpowiednich przekształceń struktury organizacyjnej.

W sytuacji zagrożenia owa druga „zachowawcza" jyęsja^ruktmolwórcza ulega osłabieniu, dzięki temu po^taja~dogodnieisźe warunki dla zmiany rodzaju specjalizacji jednostek orga-nizacyjńych przedsiębiorstwa! do przekształcenia jego struktury otganizacyj nej w strukturę dywizjonalną.

Niejednakowa reakcja systemu kształtowania struktury w przedsiębiorstwach charakteryzujących się tym samym stopniem dywersyfikacji produkcji i działających w analogicznych warunkach rynkowych może mieć swoje źródło m.in. w wyznawanejjprzęg kierowni-ctwo fdozofuorganizo wania, jego kwalifikacjach i doświadczeniu organizatorskim itp.

PRZYPISY

*    Por. W. Caban: Decentralizacja w korporacjach amerykańskich, PWN, Warszawa 1972, s. 14 ^ D.F. Channon:The Strategy and Structure óf Bridsh Enterprise, London, Basingstoke 1973 ^ Tamże, s. 12

⁴ Por. A. Kieser, H. Kubicek: Organisation, Walter de Gruyter Verlag Berlin - New York 1983, s. 15-16

^ A.D. Chandler: Strategy and Structure. Chapters in the History of Industrial Enterprise, Cambridge, London 1962

^ A. Kieser, H. Kubicek: op. cit., s. 256 ^ Tamże, s. 257    .

^ B. Haus: Ewolucja struktur organizacyjnych przemysłu, PWE, Warszawa 1983, s. 148-150

® Był to co najwyżej trzeci stopień według klasyfikacji Channona

^ Por. MJ. Kostecki, IC Mreła, W: Pańków: Struktura i sukces organizacji — wyznaczniki sytuacyjne, „Prakseologia” 1979, nr 1, s. 103

^ L.G. Franko: The Move Toward Multidhirional Structure in European Oiganizations, ASO VoL 1, s. 493-500, cyt. za: AJCieser, ¥L Kubicek: op. rit., s. 216-217

¹² Por. A. Kieser, H. Kubicek: op. cit., s. 299-300

*    ^ D.S. Pugh,.DJ. Hickson, R.C. Hinings, C- Turner: The Context of Organisation Structures, ASO VoL

14, 1969    .

*⁴ A. Kieler: Einflus3grossen der Unternehraungsorganisation, Der Stand der empirischen Forschung und Ergebnisse einer eigenen Erhebung, Habilitationsschrift, Koln 1973, s. 121 -

¹⁵ H.H. Hinterhuber, Innoyationsdynamik und Untemehmungsfurung, Springer Verlag, Wien - Nev York 1975, s. 147-149

*6 Por. np- A. Kieser, K. Kubicek: op. cit., a. 260; K. Zimniewicz: Nauka o organizacji i zarządzaniu, PWN, Warszawa 1984, s. 130

Prezentowane wyniki badań dotyczą wyłącznie najwyższych szczebli zarządzania w organizacji. O ile wiadomo autorom niniejszego artykułu związki pomiędzy stopniem dywersyGkacji produkcji i rozwiązaniami strukturalnymi na niższych szczeblach, tj. w ramach dywizji nie byty przedmiotem szczegó- • łowych badań    ;•

^ Por. A. Kieser: Organisationstheoretische Ansatze, Vexlag Wahlen 1981, s. 244—249

i q    •    •

A.M. Zawiślak: Organizacja i planowanie. Ujęcie systemowe, PWE, Warszawa 1978, s. 25 20 *

Por. np. J. Zieleniewski: Organizacja zespołów ludzkich, PWN, Warszawa 1976, s. 609 ? 1 •

M. Crozder, E. Friedberg: Człowiek i system. Ograniczenia działania zespołowego, PWN, Warszawa 1982, s. 66-76

32