IMG98 (5)

drzewa

i    Większo# badań przeprowadzono dotychczas nad właściwą liczbą kształtu

strzały w korze opartą na przekroju lezącym na — wysokości drzewa. Dlatego dal

szą analizę ograniczymy do tej liczby kształtu (Grochowski 1962). Zmienność w.U-Ściwcj liczby kształtu jest mniejsza od zmienności pierśmcowcj liczby kształtu Dla drzewostanów sosnowych współczynnik zmienności waha się od około 4 do 7% (ttb.Uk

Słabszy nu w przypadku pierimcowej liczby kształtu jest związek między właściwą liczbą kształtu i pierśmcą drzewa Współczynnik korelacji w drzewostanach młodszych klas wieku ma znak dodatni, natomiast w drzewostanach starszych klas

wieku na ogół znak ujemny Może to wynikać stąd. Ze przekrój leżący na — wysokości drzewa w drzewostanach starszych klas wieku znajduje się w strefie zgrubień

korzeniowych.

Silniejszy niz w przypadku pierśmcowcj liczby kształtu jest związek właściwej liczby ksztahu z wysokością drzewa. Związek ten jest silniejszy w drzewostanach młodszych klas wieku, a słaby w drzewostanach starych W większości drzewostanów drzewa wy zszr mają większą liczbę kształtu, a stąd wynika, te drzewa wyższe mają większą pełność

Silny związek występuje między właściwą liczbą ksztahu i ilorazem q_H. Iloraz

q_H jest to stosunek grubości w połowie długości strzały do grubości na — długości.

Drzewa, mające większą wartość ilorazu q_H. cechują się większą liczbą kształtu, a więc są bardziej pełne (Grochowski 1964).

Zauważmy, zc drzewostany o małej przeciętnej pierśnicy i niezbyt dużej wysokości mają mniejszą liczbę ksztahu niż drzewostany o dużej przeciętnej pierśnicy i wysokości W drzewostanach o wysokich przeciętnych wymiarach właściwa liczba kształtu jest większa na siedliskach borowych.

3. Zastosowanie właściwej liczby kształtu

Właściwa liczba ksztahu może służyć do określania miąższości drzewa stojącego W tym celu należałoby opracować odpowiednie tablice, z których na podstawie pewnych cech drzewa można by było określić właściwą liczbę kształtu

Pamiętając o tym. te sposoby określania miąższości drzewa stojącego mają być podstawą określenia miąższości wszystkich drzew drzewostanu, należy krytycznie •-pojrzeć na wykorzystanie właściwej liczby kształtu do określania miąższości drzew Określenie przekrojów poprzecznych, na których oparta jest właściwa liczba ksztahu. byłoby bardzo kłopotliwe Wysokość położenia przekroju będzie bowiem dla każdego drzewa inna (zależy otu od wysokości drzewa) Wada ta zadecydowała

CzęićU PomrtrOzwa stotopago