IMG55

przychodzi w środę, zostaje do piątku, znów w sobotę zagląda i zalega do czwartku. Czyż mój pałac nie jest-że pałacem mej matki? -pyta siebie Korusia, żonusia Hadesa,

królewna z drewna. Lecz kosmonautka Ripley podejmuje orestejski zamach. Pyta - o ścianę oparta ze strachu -

czy Alien nie mogłaby jej mówić, jak długo będzie na pokładzie i czy nie mogłaby się umawiać jak ludzie.

Ri-pley! - mówi na to Alien - Poniewierać matką to ty umiesz dobrze!

Bo gorzkie jest dziecko jak żółć i jak śmierć!

Zaraża matkę piekielną infekcją i zostawia w czterech ścianach samą.

Ty jesteś jak Adolf Hitler, który także Zmienił moje życie w stepy samotności.

Chór Furii

Zabiła matkę! Matkę swoją zabiła, Orcstcs, serca pozbawiona!

Narratorka

Stoi teraz w majtkach

na korytarzu rakiety, w majtkach i w szpetnej koszulce. Korki wywaliło cieknie rozmrożona lodówka. Przebrnęła dwa dni.

Dłużej nie da rady. Wsiada w autobus, jedzie odciąć trupa z lampy, przypuszczalnie.

Trup włainie je kurczaka z jabłkiem. Tanio się nie sprzeda.

Ale Ripley też jest bardziej harda,

skoro jej się udało choć raz Alien wypróżniować w kosmos.

*7