Mojej matki żydowskiej.
Grób polski matki żydowskiej — nie da się tych tożsamości rozpleść, są nierozdzielne. Tuwim prezentuje niejako święte relikwie matki. Wytwarza miejsce kultu. Woła:
Zapamiętaj, córeczko!
Przypomnij, późny wnuku!
Wypełniło się słowo:
„Ideał sięgnął bruku”.
Matka to ideał osobisty i patriotyczny, tak należy ją wspominać, zapamiętać. Matka i Ojczyzna są tak samo święte i stanowią jedno. W ostatniej zwrotce poeta pisze:
Zabrałem ją z pola chwały,
Oddałem ziemi-macierzy...
Lecz trup mojego imienia Do dziś tam jeszcze leży.
Keff też poniekąd ginie razem z matką, lecz nie znajduje w sobie na to zgody. Można sądzić, że Keff, w przeciwieństwie do Tuwima, tworzy miejsce bluźnierstwa. Choć też próbuje stworzyć miejsce racjonalności. Może dlatego udaje jej się porozumieć z matką wtedy, gdy matka, otrzeźwiała na stare lata, wyznaje:
1...] Ja jestem realistką, łudzić się w mojej sytuacji byłoby niegodne.
Ojczyzna r
Córka wyzv skie narracj wiadomo, c Ojcz li nastąpił c ły mity nar
Na p
Usia zapisu dlaczego U: Dramat ma przeciwniq chrzyciele ( kowitego oi Gdy derczej brui społeczny b „zimnej nicc znak (płacz: go klucza (J Kied; w kraju w 0| ną ostoją dl;
94