• Im względu na jakie kryteria można dokonywać wyodrębnień* podstawowych rodzspOw fcuftury?
• Wy^MfcjtWuy WjHByo>06pr7ypofiyM>MJ>*cw< «•! »>ł»»on*ooym ipdr^om kultury?
• Pmdu» rlafnolć *m<iy Miflami rozwoju kultury 0 typami osobowoio otomana
Rozdział 6
• Jaki* metody padagogdu (edukacji) m^dzykurturowe; przyporząd-lawmyt proc—om ■patenywi we wspófczo snym świecie?
Pedyskutui l kolegami. jak MtfKM wriWwojf nihuiy latotart Od^tttP międzykulturowe, we współczesne, polsfc-e, Ukok.
Język jest tak powszechnym składnikiem rzeczywistości społecznej, te jego użytkowanie poprzedzone nauką werbalizowania swoich myśli i tworzenia zrozumiałych dla innych komunikatów często uważa się za fakt na tyle oczywisty, żc nic wymagający analizy w sensie naukowym. Znacznie częściej niż socjologiczne stanowisko przyjmowany jest punkt widzenia psychologii rozwojowej czy logopedii: sposób oraz wiek. w jakim nabywamy umiejętności mowy związany z pracą i stymulowaniem aparatu artykulacyjnego, stawiany jest na pierwszym planie wobec nabywania kompetencji komunikacyjnych jako elementu procesu socjalizacji jednostki. Są to niejako dwie strony tego samego procesu, a jego złożony charakter rodzi poważne konsekwencje dla rozwoju 1 społecznego funkcjonowania każdego z nas Nawet jeśli me do koóca jesteśmy świadomi aktów mowy. musimy rozróżniać to. co mówimy w sytuacjach formalnych, od sposobu porozumiewania się na płaszczyźnie towarzyskiej czy rodzinnej. Konieczne staje się rozgraniczenie zależności między komunikowaniem się a myśleniem, czy komunikowaniem się a percepcją otaczającego świata.
Rozdział ten poświęcony zostanie omówieniu kryteriów, wedle których język jako ijawirkn społeczne podlega anslinc z punktu widscau socjalizacji.
88