Przeprowadzona nch i społecznych tych, wymierzo-techniczne oraz noskom przed- i
ygencrowano a zagrożeniom w dań specjał- | w morskich m
sprzętowe Terroryzm to zjawisko, które w społecznej świadomości funkcjo-
*olicji. jak W mije jako efekt konfliktów (cywilizacyjnych przełomu wieku XIX
jiemone- M ' i XX. Tymczasem udokumentowane przypadki aktów przemocy
■yoszuki- M '' zbliżone do działań, które obecnie określa się mianem lerrory-ady sy- V zmo, pojawiły się ok 2000 lat wcześniej. Wśród badaczy proble-
owanie M mu me ma obecnie zgody co do tego, od kiedy faktycznie można
r zwal- m mówić o terrorze, a nie o aktach przemocy. Niektóre publikacje wskazują na mordy dokonywane przez członków palestyńskiej sekty Sicari (Nożowników) w latach 66-73 ne., inne zaś na muzułmańską sektę Assanidów (Assasynów) stworzoną ok. 1090 r. przez Hassana Sabahha. Tajne stowarzyszenia terrorystyczne, praktykujące również wymuszenia czysto kryminalne, od stuleci istniały w Chinach1. Panuje jednak zgodność co do tego, że źródeł nowożytnego terroryzmu należy szukać w pracach i działaniach teoretyków dziewiętnastowiecznego anarchizmu. Co prawda twórcy tzw. anarchizmu indywidualistycznego, Perre Joseph Proudhon i Max Stanner, nie propagowali przemocy i nie uznawali terroru za metodę walki politycznej, ale już Michaił Bakunin wprowadził i uzasadnił teoretycznie strategię terroru indywidualnego2, która zakłada, że jedną z form politycznej agi-
M. Flemming, Terroryzm polityczny, .Wojskowy Przegląd Prawniczy'*
1996, nr 1, s. 4; B. Hoffman, Oblicza terroryzmu. Warszawa 2091, s. 10-11; P. Elliot, Krwawa historia mordę rat w i zamachów politycznych, Warszawa 2001, s. 45-60; Encyklopedia terroryzmu, pod rad. A. Zasiecznego. Warszawa 2004, a. 21-45.