a)
Nieprawidłowo zorientowany kołpaczek (pozycja B), przechodząc nad o-rem 5, jest także unoszony do góry, ale równocześnie, wskutek przesuną jego środka ciężkości (w górę), traci on równowagę i wpada z powrotem^ pojemnika 1 (jest to orientacja polaryzacyjna przedmiotów).
Gdy prawidłowo zorientowany kołpaczek znajdzie się nad otworem odbiją I ka 3, dźwigienka 8, obracana przez krzywkę 10 zamocowaną na wale napę^ wym, naciąga sprężynę 9 połączoną za pomocą dźwigni 12 z zasłonką 7 i i^l tępuje otwarcie wlotu do odbieraka 3 (pozycja C). Zamknięcie wlotu następy, j za pośrednictwem sprężyny 11. Gdy odbierak 3 jest przepełniony, zasłoni] i I opiera się swoim dolnym końcem o prawidłowo zorientowane kolpaczki i ^ I bierak 3 zostaje zamknięty.
Na rysunku 2.23 pokazano schematycznie dwa rodzaje zasobników suw% I wych. Różnica między nimi polega na tym, że w zasobniku pokazanym m I rys. 2.23a, przedmioty są ustawiane w suwaku 1, natomiast w zasobniku po^. I zanym na rys. 2.23b, przedmioty nie są ustawiane w suwaku, a tylko zsuwaj I się z niego, ustawiając się na odbieraku.
Rys. 2.23. Zasobniki suwakowe: a) z suwakiem orientującym przedmioty; b) z odbierałam
orientującym przedmioty (12]
Zasada pracy zasobników jest następująca. Przedmioty wsypane do pojemnika 2 spadają na suwak 1 w jego dolnym położeniu. W pierwszym przypadli i (rys. 2.23a) przedmioty w postaci podkładek wpadają w wybranie suwaka I i są orientowane. W górnym położeniu suwaka przedmioty pod własnym ćiijła-1 rem. staczają się z niego do odbieraka 3. Zgarniacz 4 z osłoną 5 służy doi zrzucania niewłaściwie zorientowanych przedmiotów.
W drugiej odmianie zasobnika (rys. 2.23b) suwak nie ma wybrań umożliw jących orientację przedmiotów, lecz tylko skośne ścięcia. Przedmioty znajdują-! cc się na tym suwaku w dowolnych położeniach są podnoszone do góry, skąd I
spadają na odbierak odpowiednio ukształtowany w zależności od kształtu przedmiotów. Suwaki 1 zasobników z rys. 2.23 otrzymują ruch postępowo-zwrotny od krzywek 6.
Na rysunku 2.24 pokazano zasobnik łopatkowy bębnowy, stosowany często do wkrętów i sworzni ze łbami. Chwytanie przedmiotów odbywa się za pośrednictwem łopatek 3, zamocowanych do bębna 4. Obracający się bęben 4 spełnia jednocześnie rolę pojemnika. Przedmioty uchwycone przez łopatki 3 przenoszone są do góry i tam spadają na odbierak 2, orientujący przedmioty metodą statystyczną. Odbierak 2, który w dolnej swojej części przechodzi w prowadnice 8, tylko część przedmiotów zdoła prawidłowo zorientować, pozostałe (położone nieprawidłowo) są usuwane do pojemnika 5 przez zgarniacz 7, osadzony na wałku 6 i napędzany przez pasek 1.
Rys. 2.24. Zasobnik łopatkowy bębnowy [12]
Na rysunku 2.25 pokazano dwie konstrukcje zasobników taśmowych.
W zasobniku z rys. 2.25a taśma 1 ma w środku umieszczone magnesy 2, które wybierają przedmioty P z pojemnika 3. Odbierak - zgarniacz 4,zbiera" z łaśmy 1 przedmioty P.
123
122