IMGA55 (3)

Aby pomiędzy kolejnymi analizami podłoża utrzymać poziom składników w zalecanym zakresie, należy stosować nawożenie pogłówne, którego częstotliwość lależy od zawartości danego składnika. Składniki uzupełnia się dopiero wtedy, gdy ich poziom spadnie poniżej zalecanego. Im niższa jest zawartość składnika w okresie wegetacji, tym częstotliwość poglównego nawożenia musi być większa (tab. 4.7).

Jeśli przed siewem czy sadzeniem roślin zawartość składnika jest niższa od zalecanej. to dawki oblicza się na podstawie różnicy pomiędzy optymalnym a aktualnym poziomem oznaczonym w podłożu. Tak postępuje się wtedy, gdy istnieje możliwość dokładnego wymieszania składników z podłożem, na stosie czy na zagonach, za pomocą narzędzi uprawowych, np. glebogryzarki. Przy uprawie na zagonach dawki składników przelicza się na objętość gleby z jaką będą wymieszane. Jeśli nie ma możliwości dokładnego wymieszania nawozów z glebą, jednorazowe dawki nie powinny przekraczać ilości podanych w tabeli 4.8.

Jako zasadę należy przyjąć, ze poziom składników uzupełnia się do dolnej granicy zalecanego przedziału zawartości składnika w przypadku roślin młodych i w okresie słabej intensywności światła, a do górnej w okresie najintensywniejszego przyrostu masy i wysokiej intensywności światła (tab.

Tabela 4.8. Maksymalne dawki nawozów przed sadzeniem, gdy nawozów nie można wymieszać z całą warstwą uprawną (wg Góhlera i Drewsa 1978)

Wrażliwość na stężenie soli	Ilość składników w g na 1 m^2			Ilość soli * 8 na 1 m^1
	N |	P	K
Duża	5	15	20	150
Średnia i mała	10	20	30	300

4.6). Jeśli na jedną roślinę przypada duia ilość podłoża, to można uzupełniać do niższych zalecanych wartości, gdyż ilość dostępnych składników zalezy od stężenia składników i objętości podłoża. Przy tym samym bowiem stężeniu, przy wzrastającej objętości podłoża przypadającej na jedną roślinę, wzrasta ilość dostępnych dla danej rośliny składników.

Zalecane ilości mikroelementów w glebach i podłożach w uprawie warzyw przedstawiono w tabeli 4.9. W szklarniach, w których stosuje się duże dawki nawozów organicznych gleby są zwykle dostatecznie zasobne w dostępne formy mikroelementów. Prowadząc zaś uprawę w torfie wysokim wystarczy dodać na 1 m³ podłoża 135 g części mikroskładnikowej mieszanki MIS-3 lub

Tabela 4.7. Zalecany poziom nawożenia pogłównego przy analizie gleby co 4 tygodnie (wg Vogla 1981)    _

		Ogórek szklarniowy		Pomidor, papryka, kalafior		Pozostałe warzywa
Składnik	Zakres zasobności^9		liczba dawek x wielkość dawki w			na 1 m^2
			w poszczególnych okresach nawożenia
		IX—III	IV—VIII	IX—III	IV—VIII	IX—III	IV—VIII
Azot	II	1x30	2x50		1x50		1x50
	ni	2x50	4x50	1x50	2x50	1x50	2x50
	IV	3x50	4x60	2x50	3x50	2x40	2x50
Potas	ii	1x80	2x80	OT	1x80		1x80
	Ul	2x80	3x80	2x80	2x80	1x80	2x60
	IV	2x80	4x80	2x80	2x100	2x60	2x80
Fosfor	III	100	100	100	100	100	100
Magnez	iii	20	40	20	20	10	20

• Pstre t 68.

Tabela 4.9. Zawartości mikroelementów oznaczone we wspólnym wyciągu zalecane w uprawie roślin warzywnych (wg Nowosielskiego 1978)

Składnik	Standardowe* X'lccdnc zawartości w mg na 1 dm^3gleby lub substratu	Uwagi dotyczące zawartości
Fe	5—100	<2 — za niska >150 — za duża
Mn	5—25	<1 — wyraźnie niska > 100 — toksyczna dla części roślin
Zn	5—50	< 1 — wyraźnie za niska >150 — toksyczna dla części roślin
Co	5—10	<2 — za niska >20 — toksyczna dla części roślin
Mo	0,1—2,0	<0,05 — wyraźnie za niska >10 — za duża
B**	0.5—2,0	<0,2---0,3 — dla większości za niska >3,5 — może być toksyczna
* Niższe zawartości można uważać za standardowe dla gleb rodzimych, wyższe za standardowe dla podłoży.
•• Zawartość boru oznaczana w wyciągu 0.03-normalńego kwasu octowego.

Tabela 4.10. Dopuszczalne zawartości składników oraz twardość wody stosowanej do podlewania warzyw szklarniowych (wg Drewsa za Vogerem 1981)

Wyszczególnienie		Największa wartość
Twardość ogólna Zawartość soli po odparowaniu		35* dH 1000—1200 lub 800—1000 mg na 1 dm^3. jeśli zawartość soli łatwo rozpuszczalnych w wodzie stanowi więcej niż 40%
Cl		200 mg na 1 dm^3
Na		ISO mg na 1 dm^3
so.		500 mg na 1 dm^3
Fe*		1 mg na 1 dm^3
N, K. Mg		nie spotyka się stężeń szkodliwych, ale powyżej 20 mg na 1 dm zawartość składnika należy uwzględnić przy nawożeniu
Fenole i substancje wpływające na	smak	niedopuszczalna żadna zawartość
Zanieczyszczenia bakteriologiczne		jak dla wody pitne]

• Większa zawartość nie szkodzi roilinom, lecz zostawia rdzawy nalot na liściach, szkle, folii itp.