IMGb66

Obliczamy wartość nacisków powierzchniowych

% 28,2 MPa

F__    61 000

^P 1 0.75h₉ - L «    0.75 3 120 -8

Przyjmując średnic warunki pracy, dla połączeń spoczynkowych odczytuje* my z tabl. 5.1: z 0,6. Z tabl. 1.4, dla stali 45 ulepszonej cieplnie, k_e = 200 MPa, stąd wartość nacisków dopuszczalnych wynosi k„ s-k_c 0,6 - 200    120 MPa

Warunek: p < k₀ jest spełniony, ale z porównania wartości wynika, że długość piasty można zmniejszyć nawet do /„ % 30 mm. W takich przypadkach o długości piasty zadecydują wzglądy konstrukcyjno, m.in. wymagana sztywność połączenia i wymiary koła zębatego.

Metody wykonywania wielowypustów. Wypusty na wałkach otrzymuje się najczęściej przez frezowanie. Boki wypustów frezuje się zespołem frezów tarczowych, zaś wypukłe dna rowków — frezem kształtowym.

Drugą metodą jest frezowanie pełnego zarysu rowka za jednym przejściem frezem kształtowym lub metodą obwiedniową (frezem ślimakowym). Wałki wielowypustowc z wypustami na całej długości wykonuje się ostatnio również metodą dokładnej obróbki plastycznej (walcowania). Powierzchnie osiujące są szlifowane; jeżeli jest to średnica wewnętrzna d, wówczas szlifuje się także boczne powierzchnie wypustów.

Do wykonania otworów wielorowkowych w piaście stosuje się przeciąganie z użyciem specjalnych narzędzi (przeciągaczy). Przy osiowaniu na średnicy d otwór może być szlifowany.

5.4. Połączenia kołkowe i sworzniowe

Połączenia kolkowe. Kołki są to elementy w kształcie walca lub stożka o dość dużej długości w stosunku do ich średnicy; najczęściej 2d < l < 2Od. Rozróżnia się kołki walcowe (PN-89/M-8502I), stożkowe (PN-89/M-85020), stożkowe z czopem gwintowanym (PN-89/M-85022) lub z gwintem wewnętrznym (PN-89/M-85019), karbowe (PN/M-85024 : 27) ofaz sprężyste (PN--89/M-85023). Podstawowe rodzaje kołków przedstawia rys. 5.7.

W zależności od przeznaczenia rozróżnia się kołki złączne i ustalające.

Zadaniem kołków złącznych jest przenoszenie sil tnących, działających prostopadle do osi kołka. Kołki złączne są stosowane również do zabezpieczania elementów łączonych przed przeciążeniem (przy przeciążeniu połączenia są one ścinane).

Kolki ustalające stosuje się dla zapewnienia dokładnego położenia współpracujących elementów, połączonych np. za pomocą śrub. Przy ustalaniu elementów o płaskich powierzchniach styku (np. wg rys. 4.26) stosuje się dwa kołki, rozstawione możliwie szeroko.

Kolki walcowe i stożkowe są powszechnie stosowane, zarówno jako złączne, jak i ustalające. Zależnie od wymagań konstrukcyjnych są one wtła-