IMGi19 (2)

prowadzi do obniżonego rozwoju samodzielności i niezależności;

-    niekonsekwencja w wychowaniu, czyli zderzenie dwóch odmiennych stylów i postaw, np. ojciec wymagający, a matka liberalna pragnąca uszczęśliwić swoje dziecko; czasami wspólne mieszkanie z dziadkami może powodować dodatkowo prezentowanie odmiennego stylu wychowania; następuje wówczas zachwianie procesów emocjonalnych dziecka; z jednej strony pragnie spełnić wymagania ojca, z drugiej wykorzystuje pobłażliwość matki;

-    inną przyczyną niedojrzałości emocjonalnej jest niezrównoważenie emocjonalne rodziców; dziecko żyje na emocjonalnej huśtawce, gdyż nie wie, jak zachowają się jego rodzice w określonej sytuacji; nerwowość rodziców, konflikty między nimi, napięta atmosfera, brak poczucia bezpieczeństwa ma wpływ na niezrównoważenie emocjonalne dziecka;

-    patologia w rodzinie to kolejna przyczyna niedojrzałości emocjonalnej;

-    brak określenia praw i obowiązków dziecka, czyli prezentowane przez rodziców postawy unikającej; rodzice często ignorują, unikają, ograniczają kontakt z dzieckiem;

-    niska świadomość społeczno-intelektualna rodziców oraz brak wiedzy w zakresie wychowania dzieci;

-    postawa lękowa i bierna matki;

-    zmienność wymagań;

-    zmienność nastroju i wyrażania uczuć wobec dziecka.

b. Zahamowanie emocjonalne (obojętność uczuciowa)

Zahamowanie emocjonalne, zwane również obojętnością uczuciową lub zaburzeniem w zachowaniu, to zaburzenie, które wywołuje zmiany w zachowaniu i rozwoju osobowości. Z tej grupy dzieci wywodzą się jednostki o negatywnym i destrukcyjnym rozwoju społeczno-emocjonalnym. Emocje człowieka pozostają na etapie rozwoju emocji pierwotnych. Jednostka pozbawiona jest emocji

78