terapeutyczne w pracy z tysiącami dzieci. Przekazywałam również wiedzę na temat integracji sensorycznej setkom profesjonalistów na całym świecie od Nowej Zelandii i Japonii po osiem krajów europejskich.
Jean Ayres uczyła, przez rzadko występującą u innych kombinację empatii, współczucia, szacunku i integralnego postrzegania dziecka, jak na podstawie nauki — zimnej, statystycznej i głębokiej neurologicznej wiedzy - zrozumieć problemy każdego podopiecznego. Rozwijała również metody terapeutyczne łagodzące podstawowe dysfunkcje integracji sensorycznej. Zawsze zastanawiała się: „Jak to jest być wewnątrz mózgu dziecka, wewnątrz jego ciała? Co się stało? Jak ono się czuje? Co powoduje, że zachowuje się w taki sposób? Jak można poprawić tę sytuację?”. Te pytania są cennymi drogowskazami do refleksji nad pracą terapeuty. Planując terapię pamiętaj o słowach Jean: „zamsze musisz wiedzieć, co robisz, dlaczego wybrałeś tę specyficzną terapię, jakich oczekujesz rezultatów, w jaki sposób najlepiej stosować tę metodę, czy i kto postawił inną diagnozę”.
J
Mam nadzieję, że ta książka pomoże zrozumieć problemy dzieci, ułatwi identyfikację wszystkich dysfunkcji integracji sensorycznej i dostarczy bardziej gruntownego zrozumienia neurofizjologicznej teorii oraz związanej z nią terapii.
Poświęcam tę książkę pamięci dr A. Jean Ayres, by promować i kontynuować jej pracę na całym świecie.
Termin integracja sensoryczna po raz pierwszy był użyty H . M przez Sir Ch. Sherringtona w 1902 roku w Anglii w książ- I M ce pod tytułem The lntegrative Action of the Nervous I (k
System.
w późnych latach sześćdziesiątych w USA. Wkrótce zajmie on miejsce
Nowe, szersze znaczenie temu terminowi nadała dr A. Jean Ayres I ^
16