IMGw66 (2)

StCŚć zmiennych okazało się wyznacznikami ryzyka intemetoholizmu vvl mężczyzn Wyjaśniają one łącznie 67% wariancji wyników zmiennej zjL— Nujiftfiićjsjtyifi predykforem okazała się strategia radzenia sobie ze stresem?? I jest tiżyw anie substancji psychoaktywnych, w następnej kolejności strateg^ ^ I wracania nu agi oraz wymiar osobowości typu D hamowanie społeczne. UdlLJ

«ia| K

% I

pozostałych zmiennych w przewidywaniu ryzyka uzależnienia od sieci je$t| wielki Kadzenie sobie poprzez wykorzystywanie tzw. unikowych sposobów J dzenta sobie (zażywanie substancji psychoaktywnych oraz odwracanieuwa* oraz trudności w kontaktach / innymi, połączone z niską ekspresją emocjonj? zwiększają u mężczyzn ryzyko rozwoju uzależnienia od sieci.

Tabela 3.13. Wyznaczniki ryzyka intemetoholizmu w grupie mężczyzn (n = 91)

R * 0,67; R^J = 0,41

W grupie kobiet wyznacznikami ryzyka intemetoholizmu okazały się dwie strategie radzenia sobie ze stresem, które łącznie wyjaśniają 25% wariancji wyników zmiennej zależnej. Ryzyko rozwoju uzależnienia od sieci wiąże się z rzadkim stosowaniem takich strategii, jak: poczucie humoru i poszukiwanie wsparcia społecznego u partnera.

Tab. 3.14. Wyznaczniki ryzyka intemetoholizmu w grupie kobiet (n = 60)

____________L^r*		Beta	B	SEB	t	P
| Poczucie humoru	0,11	-0,35	-1,98	0,71	-2,78	0,01
I Poszukiwanie wsparcia u partnera	0,12	-0,33	-1,59	0,60	-2,64	0,01
! | wyraz wolny			37,10	3,83	9,68	0,001

R « 0.47; R^: - 0,23

Podsumowanie

Najczęściej wybieranymi usługami internetowymi są komunikatory takie, jak: Gadu-Gadu, Tlen, Skype (blisko 32%) oraz e-maile (29% badanych). Badani internauci przeciętnie poświęcają na angażowanie się w cyberprzestrzeń nieco ponad 19 godz. tygodniowo, z tym że mężczyźni znacznie więcej - tj. średnio 23, podczas gdy kobiety - 12. Płeć okazała się także czynnikiem różnicującym stopień angażowania się w internet. Jest on zdecydowanie wyższy u mężczyzn, co oznacza, że są oni bardziej podatni na uzależnienie od tego medium. 26,5% badanych internautów zostało zaklasyfikowanych do grupy wysokiego ryzyka rozwoju siecioholizmu.

Liczba godzin poświęcanych na przebywanie w wirtualnej rzeczywistości różnicuje w sposób istotny statystycznie stopień angażowania się w internet. Osoby przebywające w sieci 20 i więcej godzin uzyskują wyższe wyniki w Teście Użytkowania Internetu, przejawiają więc większe ryzyko siecioholizmu. Większe zaangażowanie w cyberprzestrzeń przejawiają osoby posiadające dostęp do intemetu we własnym domu w porównaniu z osobami korzystającymi z intemetu w innych miejscach (w pracy, szkole, kawiarenkach internetowych). Sugeruje to, że łatwy i praktycznie nieograniczony dostęp do intemetu może sprzyjać rozwojowi ryzyka uzależnienia. Ryzyko siecioholizmu zwiększa także angażowanie się w gry on-line.

Ryzyko rozwoju uzależnienia od intemetu, zwłaszcza w grupie mężczyzn, jest także powiązane ze zmiennymi podmiotowymi, wśród których szczególne znaczenie należy przypisać osobowości typu D, a zwłaszcza jej wymiarowi, jakim jest hamowanie społeczne. Bardziej podatni na uzależnienie są mężczyźni przejawiający dystans w stosunku do innych ludzi, izolujący się i wykazujący trudności w wyrażaniu emocji.

Uzyskane wyniki badań są - przynajmniej w pewnej części - potwierdzeniem danych prezentowanych w literaturze. Istotną zależność obydwu wymiarów osobowości typu D ze stopniem angażowania się w cyberprzestrzeń stwierdzono w badaniach przeprowadzonych na studentach przez Majchrzaka i Ogiń-ską-Bulik [2010]. W przypadku mężczyzn o wysokim ryzyku uzależnienia od intemetu zanotowano wyższe nasilenie obydwu wymiarów osobowości typu D, w przypadku kobiet dotyczyło to jedynie negatywnej emocjonalności. Z kolei w grupie młodzieży predyktorami angażowania się w internet okazały się obydwa wymiary, składające się na osobowość typu D, obejmujące negatywną emo-cjonalność i hamowanie społeczne [Ogińska-Bulik, 2006].

Inni autorzy [Petrie i Gunn, 1998; Henne, 2003; Homowska, 2003, 2006] również podkreślali rolę nieśmiałości, trudności w nawiązywaniu relacji z innymi, lęku przed kontaktami interpersonalnymi jako czynników sprzyjających nadmiernemu angażowaniu się w cyberprzestrzeń. Dla osób nieśmiałych, wykazują-