IMG�08 (3)

Poz. 628) (dalej: ustawa o Środkach przymusu) należy wskazać, że art. 15 w zw. z art. || tej ustawy dopuszcza stosowanie środka przymusu bezpośredniego w postaci kajdanek między innymi w przypadku konieczności wyegzekwowania wymaganego prawem zachowania zgodnie z wydanym przez uprawnionego poleceniem, przeciwdziałania naruszeniu porządku lub bezpieczeństwa publicznego, zapewnienia bezpieczeństwa konwoju lub doprowadzenia, zatrzymania osoby, udaremnienia jej ucieczki lub pościgu za tą osobą bądź przeciwdziałania czynnościom zmierzającym do autoagrcsji.

Zgodnie z przepisami ustawy o środkach przymusu ocena zasadności stosowania środków przymusu bezpośredniego należy do osób uprawnionych do ich s art. 31 us, H Stosowania- akcjonariusza dokonującegcrezynności, w związktrz którą środek został itności środka ^ uW zgodnie z art. 5-8 tej ustawy.

Twierdzenie skarżącego, że konwojowanie zatrzymanego przez liczny oddział uzbrojonych funkcjonariuszy powodowało, że użycie kajdanek było bezcelowe nie jest uprawnione. Z protokołów czynności zatrzymania i kolejnych czynności z udziałem zatrzymanego (k. 1370-1373, 1612-1629) wynika, że w czynnościach brało udział kilku funkcjonariuszy. Nadto obecność funkcjonariuszy oraz ich wyposażenie nie powodowało samoistne wyłączenia możliwości podjęcia przez zatrzymanego próby ucieczki bądź podjęcia innego działania uzasadniającego użycie wobec niego kajdanek.

Nadto twierdzenie skarżącego, że zatrzymanie podejrzanego spowodowało wyrządzenie jemu i zarządzanej przez niego firmie szkody majątkowej nie może zmienić oceny zasadności podjęcia tej czynności w świetle opisanych okoliczności, albowiem jak wykazano, okoliczności sprawy i konieczność zabezpieczenia dowodów uzasadniały podjęcie decyzji o zatrzymaniu podejrzanego Krzysztofa Rybki, albowiem jedynie jego zatrzymanie mogło uniemożliwić mu ukrycie albo zniszczenie dowodów i zapewniało jego udział w czynnościach procesowych.