Spektrofotometry IR można podzielić na: klasyczne spektrofotometry IR i spektrofotometry IR z transformacją fourierowską. Schemat ideowy klasycznego dwuwiązkowego spektrofotometru IR przedstawiono na rys. 7.38. Podstawowe elementy składowe spektrofotometru IR to:
a) źródło promieniowania,
b) czoper — przerywacz wiązki,
c) pomieszczenie na próbkę i odnośnik,
d) monochromator,
e) detektor,
f) rejestrator i komputer.
próbka
odniesienia
I§m11 |
H Di |
;s w ■ | ||||||
pMS |
|K| |
: r\ |
próbka
Rys. 7.38. Schemat dwuwiązkowego spektrofotometru IR; Z — źródło promieniowania, Cz — czoper, M — monochromator, D — detektor, W — wzmacniacz, R — rejestrator, K — komputer
a) Źródło promieniowania
Źródłem promieniowania podczerwonego są żarzące się ciała stałe, takie jak włókno Nernsta i globar. Włókno Nernsta jest to pręt ceramiczny o długości kilku centymetrów i średnicy kilku milimetrów, wykonany z mieszaniny tlenków ceru, cyrkonu, toru i itru. Globar jest prętem silitowym z SiC. Obydwa źródła podgrzane do temperatury powyżej 1000°C emitują promieniowanie podczerwone, o maksimum energii przypadającym na 1,4 —2,4 pm. Rozkład energii emitowanej przez włókno Nernsta i globar przedstawiono na rys. 7.39.
W miarę wzrostu długości fali energia emitowana przez te źródła maleje i musi być w czasie pomiaru kompensowana. Efekt ten osiąga się przez tzw. programowane szczeliny, które otwierają się w sposób ciągły, przepuszczając więcej energii, gdy długość fali wzrasta.
c) Pomieszczenie na próbkę i odnośnik
W spektrofotometrach na podczerwień można badać gazy, ciecze i ciała stałe. Niezbędne oprzyrządowanie zostanie omówione w części poświęconej technice wykonywania pomiarów.
113